назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| падыма́ння | |
| падыма́нню | |
| падыма́ннем | |
| падыма́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| падыма́ння | |
| падыма́нню | |
| падыма́ннем | |
| падыма́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. (чаго
2. (магчымасць утрымаць што
3. (перамяшчэнне знізу ўверх) Hóchheben
4. (перавод у вертыкальнае становішча) Hébung
5. (прыманне больш высокага становішча) Erhébung
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
падніма́нне
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
podnoszenie
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
грузапад’ёмнасць, ‑і,
Гранічная здольнасць механізма паднімаць цяжкі груз.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
левіта́цыя
(
магічны спосаб пераадолення зямнога прыцяжэння (
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
подыма́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
podjęcie
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)