мігце́ць

1. гл мігацець;

2. (хутка праносіцца, мільгаць) vorbéisausen vi (s);

мігце́ць пе́рад вача́мі an den Áugen vorbéiziehen* [vorbéijagen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

blínken

vi бліска́ць, зіхаце́ць, мільга́ць, мігце́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blínzeln

vi мільга́ць, мігце́ць; мірга́ць; падмі́ргваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

shimmer

[ˈʃɪmər]

1.

v.i.

мільга́ць, мірга́ць, мільгаце́ць, мігаце́ць, мігце́ць; зіхаце́ць

2.

n.

мігаце́ньне, мігце́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fáckeln

vi

1) мігце́ць, мільгаце́ць

2) мару́дзіць, заця́гваць

ich wérde nicht erst lánge ~ — я не бу́ду до́ўга цырымо́ніцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wink

[wɪŋk]

1.

v.i.

1) мо́ргаць, мірга́ць

2) падмі́ргваць

3) міга́ць, мігаце́ць, мігце́ць

2.

n.

1) мо́рганьне, падмі́ргваньне n.

2) міга́ньне, мігце́ньне, мігаце́ньне n.

3) міг -у m.

in a wink — мі́гам, во́бмільгам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gleam

[gli:m]

1.

n.

1) бліск -у m., праме́нь сьвятла́; слабо́е сьвятло́

2) про́бліск -у m. (надзе́і, со́нца)

2.

v.i.

1) сьвяці́цца, ясьне́ць

2) міга́ць, мігаце́ць, мігце́ць (пра зо́ркі)

3) праблі́скваць, блі́скаць імгне́нна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

waver

[ˈweɪvər]

1.

v.i.

1) калыха́цца, хіста́цца

2) мігаце́ць, мігце́ць

a wavering light — мігатлі́вае сьвятло́

3) вага́цца, хіста́цца

My courage wavered — Мая́ адва́га пахісну́лася

2.

n.

1) мігаце́ньне, мігце́ньне, хіста́ньне n.

2) вага́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дрыгаце́ць разм

1. (трэсціся) sich schütteln, zíttern vi; bében vi;

дрыгаце́ць ад хо́ладу vor Kälte zíttern [schlóttern];

дрыгаце́ць у гара́чцы Schüttelfrost háben;

2. (мігцець, трапятаць) schímmern vi, flímmern vi, fláckern vi, zúcken vi (пра святло); áufblitzen vi, áufleuchten vi (пра агні)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

flicker

[ˈflɪkər]

1.

v.i.

1) мігце́ць; міга́ць, мігаце́ць (пра зо́ркі, слабо́е по́лымя)

2) лапата́ць, біць кры́ламі (пра пту́шку)

2.

n.

1) мігатлі́вае, трапятко́е сьвятло́ або́ по́лымя

2) про́бліск -у m., і́скра f. (надзе́і, ра́дасьці)

3) мірга́ньне n. (ве́йкамі, вачы́ма)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)