gleam

[gli:m]

1.

n.

1) бліск -у m., праме́нь сьвятла́; слабо́е сьвятло́

2) про́бліск -у m. (надзе́і, со́нца)

2.

v.i.

1) сьвяці́цца, ясьне́ць

2) міга́ць, мігаце́ць, мігце́ць (пра зо́ркі)

3) праблі́скваць, блі́скаць імгне́нна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)