мянці́ць

1. (касу) dngeln vt;

2. перан. разм. (лапатаць) schwtzen vi, qutschen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

salbdern

vi

1) знаха́рыць, шапта́ць

2) груб. вярзці́ абы-што́, мянці́ць языко́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

язы́к м.

1. Znge f -, -n;

2. (звана) Klöppel m -s, -;

3. (палонны) Gefngene (sub) m -n, -n;

узя́ць языка́ inen Gefngenen nhmen* [machen];

злы язы́к ine böse Znge, ine sptze Znge;

у яго́ до́бра падве́шаны язы́к er ist flink mit der Znge, er ist rdegewandt;

трыма́ць язы́к за зуба́мі die Znge im Zaum hlten*; den Schnbel hlten* (разм.);

прыкусі́ць язы́к sich (D) auf die Znge bißen*;

хто цябе́ за язы́к цягну́ў? разм. kannst du dine Znge nicht zügeln?;

гэ́тае сло́ва кру́ціцца ў мяне́ на языку́ dieses Wort liegt [schwebt] mir auf der Znge;

у яго́ што ў галаве́, то́е і на языку́ er hat [trägt] das Herz auf der Znge;

языко́м мянціць спі́на не балі́ць lass doch die Mnschen rden – sie rden über jden;

языко́м Ві́льні дапыта́еш mit Frgen kommt man durch die Welt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)