муці́ць
1. trüben vt, trübe máchen;
2. разм. (трывожыць) be¦únruhigen vt, áufregen vt;
◊
муці́ць ваду́ das Wásser trüben
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
puddle
[ˈpʌdəl]
1.
n.
1) лу́жына, калю́га f.
2) гліня́ная абкла́дка
2.
v.t.
1) мясі́ць (глі́ну)
2) зама́зваць
Puddle up that hole — Зама́жце глі́най гэ́ную дзі́рку
3) муці́ць ваду́; плю́хацца ў вадзе́, у гра́зі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
cloud
[klaʊd]
1.
n.
1) хма́ра f., во́блака n
2) клуб -у m. (пы́лу, ды́му)
3) Figur. мно́ства n.; про́цьма f.
cloud of birds in flight — про́цьма пту́шак у паве́тры
4) затума́неньне n., пля́ма f.
2.
v.
1) заця́гваць абло́камі, нахма́рвацца
2) зацямня́ць, азмро́чваць
3) ачарня́ць, запля́мваць, муці́ць
to cloud the issue — заблы́таць спра́ву
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
trüben
1.
vt
1) муці́ць, каламу́ціць (ваду)
es sieht so aus, als könne er kein Wässerchen ~ — здае́цца ён і вады́ не закаламу́ціць
2) затума́ньваць; азмро́чваць (радасць)
kein Wölkchen trübte den Hímmel — на не́бе не было́ ні во́блачка
2.
(sich) затума́ніцца
der Hímmel trübte sich — не́ба захму́рылася
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)