муці́ць
1. trüben vt, trübe máchen;
2. разм (трывожыць) be¦únruhigen vt, áufregen vt;
◊ муці́ць ваду́ das Wásser trüben
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)