крыклі́вы

1. laut spréchend (пра чалавека); kréischend, géllend, dúrchdringend (пра голас);

крыклі́вы чалаве́к Schréier m -s, -, vórlauter [gróßmäuliger] Mensch;

3. (які прымушае звярнуць на сябе ўвагу) schréiend, áuffällend, áuffállig, márktschreierisch;

крыклі́вы загало́вак (у газеце) réißerische Schlágzeile

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

schréiend

a крыклі́вы, страшэ́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kráklig, krákelig

a крыклі́вы, сварлі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

clamorous

[ˈklæmərəs]

adj.

гаманкі́, крыклі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

noisy

[ˈnɔɪzi]

adj.

1) крыклі́вы

a noisy boy — крыклі́вы хлапе́ц

a noisy quarrel — крыклі́вая сва́рка

2) шумлі́вы, гаманкі́ (пра ву́ліцу, тавары́ства)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

uproarious

[ˈʌprɔriəs]

adj.

1) шу́мны, гаманлі́вы, крыклі́вы

an uproarious crowd — шу́мны крыклі́вы нато́ўп

2) го́ласны, гу́чны

uproarious laughter — го́ласны, гу́чны і нястры́мны сьмех

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

grell

a

1) рэ́зкі, прарэ́злівы

2) я́ркі, крыклі́вы (пра колер)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

loud

[laʊd]

1.

adj.

1) го́ласны, гу́чны

loud laughter — ро́гат -у m.

2) шу́мны, крыклівы

3) informal крыклі́вы, яскра́вы

loud colors — рэ́зкія ко́леры

2.

adv.

го́ласна, гу́чна, мо́цна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

roaring

[ˈrɔrɪŋ]

adj.

1) шу́мны, бу́рны, крыклі́вы

2) ажы́ўлены, кіпу́чы

a roaring business — кіпу́чы га́ндаль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

garish

[ˈgerɪʃ]

adj.

1) непрые́мна я́ркі, зы́ркі

the garish sun — зы́ркае со́нца

2) я́ркі, крыклі́вы, безгусто́ўны (гарніту́р)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)