каці́ць róllen vt; wälzen vt (нешта цяжкае)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

trundle

[ˈtrʌndəl]

1.

v.t.

1) каці́ць, пхаць

to trundle a wheelbarrow — пхаць та́чку

2) круці́ць

2.

v.i.

1) каці́цца

2) круці́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bowl

I [boʊl]

n.

1) мі́са f.; мі́ска f., мі́сачка f.

a mixing bowl — мі́са для мяша́ньня (це́ста)

a bowl of soup — мі́ска су́пу

a bowl of flowers — ва́за з кве́ткамі

2) заглыбле́ньне n.

the bowl of a spoon — заглыбле́ньне лы́жкі

3) амфітэа́тар -ра m., стадыён -а m.

4) Archaic ча́ша f.

II [boʊl]

1.

n.

1) ку́ля (для гульні́)

2) Tech. ро́лік -а m., блёк -а m.

2.

v.i.

1) гу́ляць у бо́ўлінг

2) каці́ць ку́лю

3) informal ху́тка й гла́дка пасо́ўвацца напе́рад, каці́ць; ху́тка е́хаць

3.

v.t.

1) каці́ць ку́лю

2) кача́ць (абру́чы)

•

- bowl down

- bowl over

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zúwälzen

vt

1) падко́чваць; каці́ць (хвалі)

j-m éine Schuld ~ — звалі́ць віну́ на каго́-н.

2) зава́льваць (уваход)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kúgeln

1.

vt кача́ць; надава́ць фо́рму ша́ра, каці́ць

2.

vi

1) (s) кача́цца, каці́цца

2) (h) (über A) балаці́раваць (шарамі чыю-н. кандыдатуру)

3.

(sich) кача́цца, каці́цца

sich vor Láchen ~ — кача́цца [захо́дзіцца] ад [са] сме́ху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

róllen

1. vt кача́ць, каці́ць, круці́ць;

mit den Áugen ~ круці́ць [вярце́ць] вачы́ма

2) кача́ць (бялізну)

3) тэх. ката́ць, раска́тваць, нака́тваць

2. vi (s) каці́цца, пакаці́цца;

die Tränen róllten über íhre Wángen слёзы каці́ліся [цяклі́] па яе́ шчака́х

3. ~, sich каці́цца, скру́чвацца, круці́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wälzen

1.

vt

1) перако́чваць; каці́ць

Probléme ~ — жарт. варо́чаць [раша́ць] сусве́тныя прабле́мы

Bücher ~ — жарт. прачы́тваць мо́ра кніг

2) (in D) ука́чваць (у што-н.); кул. панірава́ць

3) (auf A) звалі́ць (на каго-н., што-н., тс. перан.)

2.

(sich) валя́цца, кача́цца; варо́чацца

sich vor Láchen ~ — па́даць [ку́рчыцца] ад сме́ху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)