зрух м

1. Ruck m -(e)s, -e, Verschebung f -, -en;

2. геал rdrutsch m -(e)s, -e;

3. перан Úmschwung m -(e)s, -schwünge; Frtschritt m -(e)s, -e (прагрэс); Wndel m -s, -, Wndlung f -, -en (перамены) вялі́кія зрухі ў свядо́масці людзе́й inschneidende Wndlungen im Bewsstsein der Mnschen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

upheaval

[ʌpˈhi:vəl]

n.

1) зрухm.; зрушэ́ньне n.

2) паліты́чны пераваро́т; сацыя́льныя хвалява́ньні, непара́дкі, забурэ́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Verschebung

f -, -en

1) прасо́ўванне, зрух

2) адтэрміно́ўка; перано́с (у часе)

3) перакі́дка (войскаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verstzung

f -, -en рамяшчэ́нне, перано́с, перастано́ўка

2) пераво́д (на новую працу)

~ in den Rhestand — звальне́нне ў адста́ўку

3) ссо́ўванне, зрух

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schub

I

m -(e)s, Schübe

1) штуршо́к, зрух

mit inem ~ — зра́зу, адра́зу, адны́м рыўко́м

j-m inen ~ gben* — падпіхну́ць [зру́шыць] каго́-н. з ме́сца

2) тэх. зрух; зрэз

3) буд. распо́р

II

m -(e)s, Schübe па́ртыя, гру́па (часцей: арыштаваных, палонных)

auf den ~ brngen* — вы́слаць эта́пам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

jerk

[dʒɜ:rk]

1.

n.

1) рапто́ўны штуршо́к або́ зрух зь ме́сца

2) су́таргавае пато́ргваньне му́скула

3) Sl. абмежава́ны, недалёкі чалаве́к, дурань -ня m.

2.

v.t.

1) рэ́зка выхо́пваць

2) рэ́зкім ру́хам пака́зваць на што, то́ргаць

3) адры́віста гавары́ць

3.

v.i.

ру́хацца рэ́зкімі штуршка́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fault

[fɔlt]

1.

n.

1) недахо́п -у m., зага́на f.; брак -у m.

to find fault with — знахо́дзіць зага́ну, пярэ́чыць чаму́-н., крытыкава́ць

2) памы́лка, хі́ба f.

3) віна́ f.; праві́на f.; злачы́нства n.

4) Geol. зрушэ́ньне n., зрухm.

2.

v.i.

1) Geol. зру́хвацца, зьмяшча́цца (пра го́рныя паро́ды)

2) памыля́цца

3.

v.t.

1) Geol. выкліка́ць зрушэ́ньне

2) пярэ́чыць; крытыкава́ць

- in fault

- at fault

- to a fault

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shift

[ʃɪft]

1.

v.t.

1) перасо́ўваць (на і́ншае ме́сца); перадава́ць (друго́му); пераклада́ць (у другу́ю руку́); зьмяня́ць

He shifted the heavy bag from one hand to the other — Ён перакла́ў цяжкі́ мех з аднае́ рукі́ ў другу́ю

2) сьпі́хваць (адка́знасьць)

3) замяня́ць (дэкара́цыю на сцэ́не)

4) пазбаўля́цца

5) мяня́ць ху́ткасьць аўтамабі́ля

2.

v.i.

1) зьмяня́цца

The wind has shifted to the southeast — Ве́цер зьмяніўся на паўдзённа-ўсхо́дні

2) махлява́ць, рабі́ць змо́ву

3) спраўля́цца, дава́ць сабе́ ра́ды

3.

n.

1) зьме́на f.

night shift — начна́я зьме́на

2) зрухm., перамяшчэ́ньне n.

3) хі́трыка f., вы́крут, спо́саб -у m.

to try every shift — прабава́ць усі́х спо́сабаў

4) Geol. касо́е зрушэ́ньне

- make shift

- shift the blame

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)