зру́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зру́х зру́хі
Р. зру́ху зру́хаў
Д. зру́ху зру́хам
В. зру́х зру́хі
Т. зру́хам зру́хамі
М. зру́ху зру́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зрух, -у, м.

1. гл. зрушыцца, зрушыць.

2. перан. Прыметнае, значнае паляпшэнне, змяненне ў стане, развіцці чаго-н.

З. у рабоце.

Пазітыўныя зрухі ў жыцці краіны.

3. Гарызантальныя змяшчэнні геалагічнага слоя.

З. зямной кары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрух (род. зру́ху) м. сдвиг;

з. у рабо́це — сдвиг в рабо́те

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрух, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл., зрушваць — зрушыць (у 1 знач.) і зрушвацца — зрушыцца.

2. Прыметныя змены ў чым‑н. Сіла таленту Бядулі і заключалася ва ўменні перадаць тонкія зрухі душы і багацце пачуццяў. Каваленка. // Значныя змены да лепшага ў чым‑н., значны рух наперад; прагрэс. Прыемна і радасна бачыць вялікія зрухі, што адбываюцца ва ўсёй краіне. Шынклер. 1905 год прынёс велізарныя зрухі ў грамадскім і культурным жыцці Беларусі. Казека.

3. Спец. Гарызантальнае змяшчэнне горных парод.

4. Дэфармацыя пругкага цела, пры якой слаі яго змяшчаюцца адзін адносна другога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрух,

від пругкай дэфармацыі.

т. 7, с. 114

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зрух,

перамяшчэнне блокаў горных парод.

т. 7, с. 114

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зрух м

1. Ruck m -(e)s, -e, Verschíebung f -, -en;

2. геал Érdrutsch m -(e)s, -e;

3. перан Úmschwung m -(e)s, -schwünge; Fórtschritt m -(e)s, -e (прагрэс); Wándel m -s, -, Wándlung f -, -en (перамены) вялі́кія зрухі ў свядо́масці людзе́й éinschneidende Wándlungen im Bewússtsein der Ménschen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зру́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; зак.

Скрануцца, рухаючыся, перамясціцца.

З. з месца.

|| незак. зру́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. зрух, -у, м. і зрушэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зру́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго-што.

Скрануць, рухаючы; перамясціць.

З. воз з месца.

|| незак. зру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зрух, -у, м. і зрушэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрух фаз

т. 7, с. 114

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)