значо́к м.

1. (нагрудны) Ábzeichen n -s, -; Plakétte f -, -n; Ánstecknadel f -, -n;

2. (пазнака) Zéichen n -s, -; Kénnzeichen n -s, -; Mérkzeichen n -s, -;

паста́віць значо́к на паля́х ein Zéichen [Häkchen] am Rand máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Verbándsabzeichen

m -s, - значо́к тавары́ства [клу́ба]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spórtabzeichen

n -s, -e спартыўны значо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mérkzeichen

n -s, - паме́тка, кляймо́; ма́рка, значо́к; адме́тная [характэ́рная] адзна́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábzeichen

n -s, -

1) знак, значо́к

2) знак адро́знення

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

breve

[bri:v]

n.

1) значо́к каро́ткасьці гало́сных

2) музы́чная но́та ро́ўная дзьвюм цэ́лым но́там

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

выда́тнік м.

1. béster Schüler [Studént];

кру́глы выда́тнік béster Schüler, der in állen Fächern «sehr gut» hat;

2. (на прадпрыемстве) béster Árbeiter;

значо́к выда́тніка Léistungsabzeichen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

badge

[bædʒ]

1.

n.

1) адзна́ка, значо́к -ка́ m.

2) Figur. сы́мбаль -ю m.

Chains are a badge of slavery — Кайданы́ — сы́мбаль няво́льніцтва

2.

v.t.

дава́ць адзна́ку; адзнача́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

жэто́н м.

1. (значок) Dénkmünze f -, -n, Plakétte f -, -n;

2. (фішка) Jetón [ʒə´tɔ̃:] m -s, -s, Spíelmarke f -, -n; kléine Bléchplatte; Automátenmünze f -, -n, Münze f; Márke f -, -n (для аўтамата)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Nádel

f -, -n

1) іго́лка

die ~ éinfädeln — уця́гваць ні́тку ў іго́лку

wie auf ~n sítzen* — сядзе́ць як на іго́лках

2) шпі́лька

3) бат. шыпу́лька

4) знак, значо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)