звяза́ць

1. (змацаваць) bínden* vt, zusámmenbinden* vt;

звяза́ць у ву́зел etw. bündeln, etw. zu éinem Bündel schnüren [zusámmenbinden*];

2. (наладзіць сувязь) verbínden* vt, verknüpfen vt, in Verbíndung sétzen;

3. (зрабіць што-н вязаннем) strícken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

звя́зваць

1. гл. звязаць;

2. (пра вяжучыя ўласцівасці) zusámmenziehen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

драці́на ж. разм. Draht m -(e)s, Drähte;

звяза́ць драці́най verdráhten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скруці́ць

1. (нітку і г. д.) (zusámmen)dréhen vt;

2. (звязаць) zusámmenbinden* vt;

3. разм.:

яго́ скруці́ла хваро́ба die Kránkheit hat ihn arg mítgenommen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

réimen

1. vt рыфмава́ць

2. vi склада́ць ве́ршы, падбіра́ць ры́фмы

3. ~, sich

1) рыфмава́цца

2) гармані́раваць;

wie reimt sich das (zusámmen)? як гэ́та звяза́ць?, што гэ́та да чаго́?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kétten

1.

vt прыко́ўваць, прывя́зваць; закава́ць у ланцугі́ [кайданы́]

j-n an sich (D) ~ — прыкава́ць каго́-н. да сябе́, звяза́ць чый-н. лёс са сваі́м

2.

(sich)

1) злуча́цца

2) (an A) прывя́звацца (да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schnüren

1.

vt

1) зашнуро́ўваць, завя́зваць

éinen Gefángenen ~ — звяза́ць пало́ннага

das schnürt éinem das Herz zusámmen — гэ́та бярэ́ за слю́ца [засмуча́е]

2) нані́зваць, налы́гваць (жэмчуг і да т.п.)

3) буд. адбіва́ць шнуро́м

2.

(sich) зашнурава́цца, зацягну́цца

(у гарсэт)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

завяза́ць, завя́зваць

1. (змацаваць) zúbinden* vt, zúschnüren vt; úmbinden* vt (абвязаць); éinbinden* vt (у што-н. in A); verbínden* vt (звязаць);

завяза́ць ву́зел [вузло́м] éinen Knóten knüpfen [machen];

завяза́ць чараві́кі Schúhe (zú)schnüren;

завяза́ць га́льштук den Schlips [die Krawátte] (úm)bínden*;

завяза́ць галаву́ (sich) ein Tuch um den Kopf bínden*;

2. перан. ánknüpfen vt; ánbahnen vt;

завяза́ць размо́ву ein Gespräch ánknüpfen;

завяза́ць бо́йку den Kampf áufnehmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)