Verbum

загубі́ць разм.

1. (пагубіць) zu Grúnde [zugrúnde] ríchten;

загубі́ць каго-н. j-n ins Verdérben stürzen;

ён загубі́ў сваё здаро́ўе er hat séine Gesúndheit zu Grúnde geríchtet [ruiníert];

2. (марна патраціць час, грошы і г. д.) (nútzlos) vergéuden vt, verschwénden vt; vertrödeln vt (час)

патапі́ць

1. ertränken vt, ersäufen vt (каго-н.);

2. versénken vt, in den Grund bóhren (судна);

3. перан. (загубіць каго-н.) zu Grúnde [zugrúnde] ríchten

скасі́ць​^I

1. ábmähen vt;

скасі́ць траву́ Gras ábmähen;

2. перан. (загубіць, падарваць сілы) töten vt, zu Grúnde [zugrúnde] ríchten;

яго́ скасі́ла вайна́ der Krieg hat ihn getötet

зжыва́ць, зжыць

1. (загубіць) j-n únter die Érde bríngen*; j-n ins Jénseits befördern;

◊

зжыва́ць сябе́ sich überlében, verálten vi;

2. (пазбавіцца ад чаго-н.) beséitigen vt, überwínden* vt

ухо́даць разм.

1. (пазбавіць жыцця, загубіць) úmbringen* vt, káltmachen аддз. vt;

2. (знясіліць, змардаваць) entkräften vt, schwächen vt, erschöpfen vt;

хваро́ба ўхо́дала яе́ die Kránkheit hat sie entkräftet;

3. (патраціць, выдаткаваць) áusgeben* vt, veráusgaben vt (грошы)

разбуры́ць

1. zerstören vt;

разбуры́ць ушчэ́нт [дашчэ́нту] dem Érdboden gléichmachen аддз.; áusrotten vt (выкараніць);

2. (здароўе і г. д.) zerstören vt, untergráben* неаддз. vt, ruiníeren vt, zu Grúnde ríchten;

3. (загубіць, знішчыць) zerstören vt; verníchten vt;

разбуры́ць пла́ны Pläne zuníchte máchen [veréiteln]