verháuen

* vt

1.

1) пабі́ць, набі́ць

2) сапсава́ць, загубі́ць (справу); патра́ціць (грошы)

2.

(sich)

разм. (in, mit D) зрабі́ць памы́лку, даць ма́ху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)