verháuen
* vt
1.
1) пабі́ць, набі́ць
2) сапсава́ць, загубі́ць (справу); патра́ціць (грошы)
2.
(sich)
разм. (in, mit D) зрабі́ць памы́лку, даць ма́ху
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)