дзіку́нскі wild

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

barbaric

[bɑ:rˈbærɪk]

adj.

1) ба́рбарскі, дзіку́нскі

2) прыміты́ўны, першабы́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

barbarous

[ˈbɑ:rbərəs]

adj.

1) нецывілізава́ны, дзіку́нскі

2) грубія́нскі

3) брута́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brutish

[ˈbru:tɪʃ]

adj.

1) жывёльны, як у жывёлы; быдля́чы

2) тупы́, дурны́; неачэ́саны; дзікі́, дзіку́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

barbarian

[bɑ:rˈberiən]

1.

n.

ба́рбар -а m.; дзіку́н -а́ m.

2.

adj.

ба́рбарскі, нецывілізава́ны; дзіку́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

savage

[ˈsævɪdʒ]

1.

adj.

1) дзі́кі, дзікі́

2) нецывілізава́ны, ба́рбарскі; дзіку́нскі

savage customs — дзіку́нскія звы́чаі

3) лю́ты, зьве́рскі

a savage dog — лю́ты, кусьлі́вы саба́ка

4)

а) мо́цна ўзлава́ны, разью́шаны

б) неперабо́рлівы ў сло́вах, ла́янцы

5) непрыру́чаны, дзі́кі, дзікі́

2.

n.

1) дзіку́н -а́ m., дзіку́нка f.

2) нястры́мны, шалёны або́ лю́ты чалаве́к

3) нявы́хаваны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)