дзіку́нскі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дзіку́нскі |
дзіку́нская |
дзіку́нскае |
дзіку́нскія |
| Р. |
дзіку́нскага |
дзіку́нскай дзіку́нскае |
дзіку́нскага |
дзіку́нскіх |
| Д. |
дзіку́нскаму |
дзіку́нскай |
дзіку́нскаму |
дзіку́нскім |
| В. |
дзіку́нскі (неадуш.) дзіку́нскага (адуш.) |
дзіку́нскую |
дзіку́нскае |
дзіку́нскія (неадуш.) дзіку́нскіх (адуш.) |
| Т. |
дзіку́нскім |
дзіку́нскай дзіку́нскаю |
дзіку́нскім |
дзіку́нскімі |
| М. |
дзіку́нскім |
дзіку́нскай |
дзіку́нскім |
дзіку́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дзіку́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дзіку́нскі |
дзіку́нская |
дзіку́нскае |
дзіку́нскія |
| Р. |
дзіку́нскага |
дзіку́нскай дзіку́нскае |
дзіку́нскага |
дзіку́нскіх |
| Д. |
дзіку́нскаму |
дзіку́нскай |
дзіку́нскаму |
дзіку́нскім |
| В. |
дзіку́нскі (неадуш.) дзіку́нскага (адуш.) |
дзіку́нскую |
дзіку́нскае |
дзіку́нскія (неадуш.) дзіку́нскіх (адуш.) |
| Т. |
дзіку́нскім |
дзіку́нскай дзіку́нскаю |
дзіку́нскім |
дзіку́нскімі |
| М. |
дзіку́нскім |
дзіку́нскай |
дзіку́нскім |
дзіку́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзіку́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дзікуна, уласцівы дзікуну. Дзікунскі выгляд. Дзікунскія паводзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дзіку́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Чалавек з племені, якое знаходзіцца на ступені першабытнай культуры; нецывілізаваны чалавек.
2. Нелюдзімы, дзікаваты чалавек, які пазбягае людзей (разм.).
|| ж. дзіку́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. дзіку́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
barbarzyński
варварскі, дзікунскі, дзікі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
barbarous [ˈbɑ:bərəs] adj.
1. ва́рварскі; жо́рсткі; дзіку́нскі
2. гру́бы; некульту́рны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
barbarian2 [bɑ:ˈbeəriən] adj.
1. ва́рварскі;
barbarian tribes ва́рварскія плямёны
2. дзіку́нскі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)