savage

[ˈsævɪdʒ]

1.

adj.

1) дзі́кі, дзікі́

2) нецывілізава́ны, ба́рбарскі; дзіку́нскі

savage customs — дзіку́нскія звы́чаі

3) лю́ты, зьве́рскі

a savage dog — лю́ты, кусьлі́вы саба́ка

4)

а) мо́цна ўзлава́ны, разью́шаны

б) неперабо́рлівы ў сло́вах, ла́янцы

5) непрыру́чаны, дзі́кі, дзікі́

2.

n.

1) дзіку́н -а́ m., дзіку́нка f.

2) нястры́мны, шалёны або́ лю́ты чалаве́к

3) нявы́хаваны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)