дзелавы́

1. (звязаны з работай, справай) fáchlich, berúflich; geschäftlich;

2. (які добра ведае справу) sáchlich, geschäftserfahren (вопытны);

3. (творчы) schöpferisch;

дзелавы́ падыхо́д sáchlicher Úmgang;

дзелава́я кваліфіка́цыя fáchliche Qualifikatión;

дзелавы́ чалаве́к Geschäftsmann m -(e)s, -leute;

дзелав ы́я ко́лы Geschäftskreise pl;

дзелаво́е выка́званне konstruktíve [-və] Äußerung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

businesslike

дзелавы́; практы́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

betúlich

a высок. дзелавы́, паслу́жлівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

a keen man of business

энэргі́чны, дзелавы́ чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gégenständlich

a

1) філас. рэа́льны, аб’ектыўны

2) спра́ўны, дзелавы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fit

a

1) спарт. до́бра натрэнірава́ны, у фо́рме

sich ~ fühlen — адчува́ць сябе́ до́бра

2) разм. працаздо́льны, кваліфікава́ны, дзелавы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

цвяро́зы

1. (не п’яны) nüchtern;

2. перан (разважлівы) nüchtern, vernünftig; sáchlich (дзелавы);

мець цвяро́зы по́гляд gesúnde Ánsichten háben;

цвяро́зы чалаве́к ein nüchterner Mensch;

цвяро́зая галава́ ein klárer Kopf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sáchlich

1.

a

1) дзелавы́, спра́ўны

2) аб’ектыўны

3) філас. рэ́чыўны, матэрыя́льны, рэа́льны (пра сусвет)

4) рэ́чавы (пра доказ)

5) па су́тнасці

~er Únterschied — ро́зніца па су́тнасці

2.

adv па-дзелаво́му, аб’ектыўна, па су́тнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чалаве́к м Mensch m -en, -en; Mann m -(e)s, Männer (пра мужчыну);

дзелавы́ чалаве́к Geschäftsmann m -(e)s, -leute і -männer;

выда́тны чалаве́к ein hervórragender Mensch, éine hervórragende Persönlichkeit;

звыча́йны чалаве́к ein (ganz) gewöhnlicher Mensch, ein Dútzendmensch;

нас было́ пяць чалаве́к wir waren fünf Persónen [fünf Mann (пра мужчын)];

сям’я́ з пяці́ чалаве́к éine fünfköpfige Famíli¦e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

call

[kɔl]

1.

v.t.

1) клі́каць, закліка́ць, зага́дваць

He called us to help him — Ён паклі́каў нас, каб дапамаглі́ яму́

He called a cab — Ён вы́клікаў таксі́

to call to order — закліка́ць да пара́дку

2)

а) скліка́ць, дава́ць сыгна́л

б) ва́біць, прына́джваць (зьвяра́)

3) выкліка́ць

to call the roll of the class — правяра́ць прысу́тнасьць ву́чняў

4) будзі́ць

5) зваць, называ́ць

They called him George —

а) Яго́ назва́лі Юркам

б) Яго́ зва́лі Юркам

to be called — зва́цца, называ́цца

the so-called — гэ́так зва́ны

6) тэлефанава́ць, звані́ць

7) лічы́ць, уважа́ць

I call this a good house — Я лічу́, што гэ́та до́бры дом

8) дамага́цца, жада́ць

The bank called my loan — Банк зажада́ў по́ўнае спла́ты маёй пазы́кі

9) абвяшча́ць, прадка́зваць, прадба́чваць

The forecast calls for rain — Прагно́з надво́р’я прадка́звае дождж

2.

v.i.

1) го́ласна гавары́ць, крыча́ць; гука́ць

He called from outside — Ён гукну́ў зво́нку

2) наве́дваць

to call on a sick friend — наве́даць хво́рага ся́бру

3.

n.

1) гука́ньне n., крык -у m.

2) гукава́я прына́да (на зьвяра́, пту́шку)

3) сыгна́л трубы́ (у во́йску)

4) за́клік, зваро́т -у m., клі́каньне n.; запро́сіны pl. only.

5) дзелавы́ візы́т; наве́даньне хво́рага ле́карам

6) каро́ткія адве́дкі

7) тэлефо́нны звано́к

There is a call for you — Цябе́ про́сяць да тэлефо́на

•

- be at call

- be on

- call back

- call down

- call in

- call into being

- call into existence

- call off

- call on

- call out

- call up

- within call

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)