даказа́ць, дака́зваць bewéisen* vt; náchweisen* vt, erwéisen* vt; unter Bewéis stéllen;

што і патрэ́бна было́ даказа́ць was zu bewéisen war;

◊ даказа́ць сваё auf séinem Stándpunkt [Recht] behárren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

disprove

[dɪsˈpru:v]

v.t.

аспрэ́чваць, дака́зваць памылко́васьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

make out

а) выпі́сваць; даво́дзіць, дака́зваць

б) разуме́ць, разабра́ць, ледзь ба́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dárlegen

vt выклада́ць; тлума́чыць

éingehend ~ — дэталізава́ць

2) дака́зваць, устана́ўліваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

demonstrate

[ˈdemənstreɪt]

1.

v.t.

1) даво́дзіць, дака́зваць

2) ілюстрава́ць; дэманстрава́ць

3) я́ўна выяўля́ць (пачу́цьці)

2.

v.i.

прыма́ць удзе́л у дэманстра́цыі, дэманстрава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ad absúrdum

: ~ führen

1) даво́дзіць да абсу́рду

2) матэм. дака́зваць ад проці- ле́глага

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erwéisen

*

1.

vt дака́зваць, даво́дзіць

2) ака́зваць, рабі́ць (гонар, паслугу)

2.

(sich) ака́звацца, апыну́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wáhrheitsbeweis

m -es, -e до́каз і́сціны

den ~ führen — юрыд. дака́зваць і́сціну

den ~ ántreten* — прысту́піць да до́казу і́сціны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bewéisen

* vt дака́зваць

j-s Schuld ~ — даказа́ць чыю́-н. віну́; выка́зваць, праяўля́ць

j-m séine Áchtung ~ — засве́дчыць каму́-н. сваю́ паша́ну [пава́гу]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bewähren

1.

vt дака́зваць сапра́ўднасць

séinen Ruf ~ — апраўда́ць сваю́ рэпута́цыю

2.

(sich) ака́звацца прыда́тным; апра́ўдваць надзе́і

sich als tréuer Freund ~ — паказа́ць сябе́ ве́рным ся́брам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)