даказа́ць, дака́зваць bewéisen* vt; náchweisen* vt, erwéisen* vt; unter Bewéis stéllen;

што і патрэ́бна было́ даказа́ць was zu bewéisen war;

◊ даказа́ць сваё auf séinem Stándpunkt [Recht] behárren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)