гару́чы brénnbar; Brenn-;

гару́чы матэрыя́л Brénnmaterial n -s, -i¦en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

brénnbar

a гару́чы, запа́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

flammable

[ˈflæməbəl]

adj.

гару́чы, запа́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gasify

[ˈgæsɪfaɪ]

-fied, -fying, v.t.

газыфікава́ць (ву́галь, торф), ператвара́ць у гару́чы газ

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gasification

[,gæsɪfɪˈkeɪʃən]

n.

газыфіка́цыя f. (ператварэ́ньне цьвёрдага ці ва́дкага па́ліва ў гару́чы газ)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

combustible

[kəmˈbʌstəbəl]

1.

adj.

1) запа́льны, гару́чы; лёгкі на загара́ньне

2) па́лкі, гара́чы; запа́льчывы

2.

n.

гару́чае, па́ліва n., узгара́льнае рэ́чыва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ardent

[ˈɑ:rdənt]

adj.

1) по́ўны запа́лу, энтузіясты́чны; па́лкі; стара́нны, шчы́ры

an ardent student of history — стара́нны студэ́нт гісто́рыі

ardent speech — па́лкая прамо́ва

2) гару́чы, пяку́чы; агні́сты; палымя́ны; гара́чы

•

- ardent spirits

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

матэрыя́л м

1. (прадмет, рэчыва) Materiál n -s, -i¦en, Stoff m -(e)s, -e; Wérkstoff m;

будаўні́чы матэрыя́л Báustoff m, Báumaterial n;

гару́чы матэрыя́л Brénnstoff m;

паса́дачны матэрыя́л с.-г. Pflánzgut n -(e)s, Sétzgut n;

пасяўны́ матэрыя́л Sáatgut n;

зма́зачны матэрыя́л Schmíerstoff m;

перавя́зачны матэрыя́л Verbánd(s)zeug n -(e)s, Verbándstoff m;

супраціўле́нне матэрыя́лаў (супрамат) Féstigkeit f -; Féstigkeitslehre f - (вучэбная дысцыпліна);

2. (тканіна) Stoff m -(e)s, -e;

падкла́дачны матэрыя́л Fútter n -s; Fútterstoff m;

3. (звесткі) Materiál n -s, -i¦en; Stóff m -(e)s, -e;

лі́чбавы матэрыя́л Záhlenmaterial n;

вучэ́бны матэрыя́л Léhrstoff m, Únterrichtsstoff m;

ко́лькасць вучэ́бнага матэрыя́лу (вучэбнай праграмы) пед Pénsum n -s, -sen або -sa

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

live

I [lɪv]

1.

v.i.

1) жыць, існава́ць

2) жыві́цца; харчава́цца

to live on bread and water — жыць на вадзе́ й хле́бе

to live by one’s wits — сяк -так, не́як выкру́чвацца, перабіва́цца

to live in the country — жыць на вёсцы

2.

v.t.

пражы́ць (жыцьцё)

•

- live down

- live out

- live up to

- live it up

II [laɪv]

adj.

1) жывы́

2) жывы́, гара́чы, гару́чы

live coals — не пага́слае вуго́льле, жар -у m.

a live quarrel — гара́чая сва́рка

3) бадзёры, по́ўны жыцьця́

a live person — дзе́йны, по́ўны энэ́ргіі чалаве́к

4) жывы́, яскравы

a live color — жывы́ ко́лер

5) з жывы́м то́кам

live wire —

а) электры́чны дрот з жывы́м то́кам

б) informal энэргі́чны і прані́клівы чалаве́к

6) у жыву́ю

live show — пака́з у жыву́ю

live broadcast — жывы́ этэ́р

7) жывы́, вясёлы

a live party — вясёлая, жыва́я кампа́нія

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)