Verbum

bewail

[bɪˈweɪl]

1.

v.t.

апла́кваць, галасі́ць

2.

v.i.

мо́цна пла́каць, тужы́ць

yell

[jel]

1.

v.i.

1) крыча́ць; галасі́ць

2) гарла́ніць, гарлапа́ніць

2.

n.

крык, вы́крык -у m.

wail

[weɪl]

1.

v.i.

1) лямантава́ць, галасі́ць

2) выць; завыва́ць; скуго́ліць

2.

n.

1) ля́мант -у m., галашэ́ньне n.

2) выцьцё, завыва́ньне n.

lament

[ləˈment]

1.

v.t.

апла́кваць; шкадава́ць

2.

v.i.

1) галасі́ць, мо́цна пла́каць

2) жальбава́ць, лямантава́ць

3.

n.

1) галашэ́ньне n., ля́мант -у m.

2) эле́гія f., жало́бная пе́сьня

keen

I [ki:n]

adj.

1) во́стры (пра боль, до́сьціп); рэ́зкі, прані́зьлівы (ве́цер); вялі́кі, мо́цны

keen competition — мо́цная канкурэ́нцыя

2) ху́ткі, прані́клівы (ро́зум, по́зірк); нагляда́льны, назіра́льны; то́нкі, во́стры (пачуцьцё ню́ху)

•

- a keen man of business

- be keen about

- a keen sportsman

II [ki:n]

1.

n.

плач, галашэ́ньне па нябо́жчыку

2.

v.i.

галасі́ць