Verbum

keen

I [ki:n]

adj.

1) во́стры (пра боль, до́сьціп); рэ́зкі, прані́зьлівы (ве́цер); вялі́кі, мо́цны

keen competition — мо́цная канкурэ́нцыя

2) ху́ткі, прані́клівы (ро́зум, по́зірк); нагляда́льны, назіра́льны; то́нкі, во́стры (пачуцьцё ню́ху)

•

- a keen man of business

- be keen about

- a keen sportsman

II [ki:n]

1.

n.

плач, галашэ́ньне па нябо́жчыку

2.

v.i.

галасі́ць