вяне́ц м

1. Króne f -, -n;

2. (вянок) Kranz m -(e)s, Kränze;

◊ ісці́ пад вяне́ц sich kírchlich (orthodóx) tráuen lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lead to the altar

ве́сьці пад вяне́ц

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Héiligenschein

m -(e)s, -e вяне́ц, арэо́л, ззя́нне (на іконе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Altár

m -s, -täre алта́р; ахвя́рнік

zum ~ führen — ве́сці пад вяне́ц, жані́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kranz

m -es, Kränze

1) вяно́к

éinen ~ erríngen* [gewínnen*, davóntragen*] — здабы́ць вяно́к перамо́жцы

éinen ~ aufs Grab [am Grábe] níederlegen — ускла́сці вяно́к на магі́лу

2) ко́ла, гурт (людзей)

3) тэх. фла́нец; во́бад, вяне́ц (кола)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

crown

[kraʊn]

1.

n.

1)

а) каро́на f.

б) карале́ўская ўла́да

в) каро́ль караля́ m., карале́ва f.

2) вяно́к -ка́ m. (з кра́сак); вяне́ц -ца́ m.

3) го́нар -у m., узнагаро́да

4) галава́ f.

5) кро́на дрэ́ва, верхаві́на ўзго́рка, гары́

6) каро́нка f. (зу́ба)

2.

v.

1) каранава́ць

2) стая́ць на вяршы́ні чаго́

3) вянча́ць, уве́нчваць

4) ста́віць каро́нку

3.

adj.

каро́нны; ура́давы

•

- the Crown

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Króne

f -, -n

1) каро́на, вяне́ц

2) каро́нка (зуба)

sich (D) éine ~ áufsetzen lássen* — паста́віць (сабе́) каро́нку

3) кро́на (манета)

4) вярша́ліна, верхаві́на (дрэва)

5) лю́стра, жырандо́ль

◊ das setzt állem die ~ auf! — гэ́та ўжо́ верх усяго́!; гэ́та ўжо́ зана́дта!

wie die Pérle in der ~ sein — вызнача́цца (у грамадстве і г.д.)

was ist ihm in die ~ gefáhren? — што яму́ прыйшло́ ў галаву́?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)