вяне́ц м

1. Króne f -, -n;

2. (вянок) Kranz m -(e)s, Kränze;

◊ ісці́ пад вяне́ц sich kírchlich (orthodóx) tráuen lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)