высакаро́дны grßmütig, grßherzig; delmütig (прыстойны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

delherzig

a высакаро́дны, шляхе́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sportsmanlike

[ˈspɔrtsmən,laɪk]

adj.

прысто́йны, высакаро́дны (у спабо́рніцтвах)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

edelmütig

a высакаро́дны, шляхе́тны, велікаду́шны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rthirsch

m -es, -e але́нь высакаро́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

delmetall

n -s, -e высакаро́дны мета́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

noble

[ˈnoʊbəl]

1.

adj.

1) высо́кага пахо́джаньня, ро́ду

2) высакаро́дны (і пра мэта́лы)

a noble deed — высакаро́дны ўчы́нак

Silver is a noble metal — Срэ́бра — высакаро́дны мэта́л

3) выда́тны; ве́лічны, велікапы́шны; імпаза́нтны

2.

n.

чалаве́к высо́кага пахо́джаньня або́ ра́нгу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hchgesinnt

a шляхе́тны, высакаро́дны, з узвы́шанай нату́рай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зна́тны

1. (высакародны, шляхецкі) d(e)lig;

2. (выдатны паводле сваёй дзейнасці) ngesehen, nmhaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dignified

[ˈdɪgnɪfaɪd]

adj.

1) го́дны, по́ўны го́днасьці

2) ве́лічны; ва́жны

3) высакаро́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)