выруча́ць, вы́ручыць

1. (дапамагаць) hélfen* vi (каго-н. D), áushelfen* vi (D);

выруча́ць каго-н з бяды́ j-n aus der Not rétten; j-m aus der Pátsche hélfen* (разм.);

2. (атрымаць грошы) verdíenen vt, Gewínn háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

help out

дапамагчы́ (у патрэ́бе), вы́ручыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)