Verbum

выруча́ць, вы́ручыць

1. (дапамагаць) hélfen* vi (каго-н D), áushelfen* vi (D);

выруча́ць каго-н з бяды́ j-n aus der Not rétten; j-m aus der Pátsche hélfen* (разм);

2. (атрымаць грошы) verdíenen vt, Gewínn háben