выплыва́ць, вы́плыць

1. hináusschwimmen* vi (s);

2. (на паверхню) áuftauchen vi (s); an der Óberfläche áuftauchen;

3. перан. (узнікнуць, выявіцца) áuftauchen vi (s), erschéinen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

körnen

1.

vt драбі́ць, гранулява́ць

2.

(sich) каласава́ць, выплыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

flux

[flʌks]

1.

n.

1) цячэ́ньне n.

2) прыплы́ў -ву m. (мо́ра)

3) безупы́нныя зьме́ны

in a state of flux — у ста́не безупы́нных зьме́наў

4) Med. паталягі́чнае сплыва́ньне (крыві́)

5) Metallurgy пла́вень -ўня m., флюс -у m.

2.

v.t.

выкліка́ць сплыва́ньне (крыві́); ачышча́ць, прачышча́ць

3.

v.i.

1) сплаўля́цца

2) выплыва́ць, выцяка́ць, плы́сьці; зьмяня́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)