выплыва́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выплыва́ю |
выплыва́ем |
| 2-я ас. |
выплыва́еш |
выплыва́еце |
| 3-я ас. |
выплыва́е |
выплыва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
выплыва́ў |
выплыва́лі |
| ж. |
выплыва́ла |
| н. |
выплыва́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выплыва́й |
выплыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выплыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выплыва́ць I несов., в разн. знач. выплыва́ть; см. вы́плысці I
выплыва́ць II несов. выкола́шиваться, колоси́ться; см. вы́плысці II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выплыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выплысці і выплыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́плысці¹, -ыву, -ывеш, -ыве; -ыві; зак.
1. Плывучы, выйсці куды-н.
В. ў адкрытае мора.
2. Плывучы, з’явіцца адкуль-н.
В. з-за павароту.
3. Падняцца з глыбіні, усплыць.
Выплыла бервяно.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Нечакана выявіцца, стаць відавочным.
Выплыла недастача.
|| незак. выплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Выплыва́ць ’з’яўляцца на паверхні вады’ (БРС, Нас., Яруш., КЭС, лаг.); ’каласіцца’ (БРС, КЭС, лаг., Шн., 1); ’асыпацца ад пераспеласці’ (Шат.). Гл. плыць, плыву. Урбуціс (Baltistica, 2 (1), 46) з’яўленне ў бел. мове значэння ’каласіцца’ тлумачыць уплывам літоўскай мовы ў выніку змешвання двух дзеясловаў: išplaũkti ’выплываць’ і (iš)plaukti ’выкаласіцца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
выплыва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выплываць — выплысці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
колоси́ться несов. каласава́ць, выплыва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выплыва́нне I ср. выплыва́ние; см. выплыва́ць I
выплыва́нне II ср. выкола́шивание, колоше́ние; см. выплыва́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выкола́шиваться несов., с.-х. каласава́ць; выплыва́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заколоси́ться сов. закаласі́цца, закаласава́цца, закаласава́ць, пача́ць выплыва́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)