ву́сны​II мн паэт Mund m -es, Münder; Líppen pl;

размаўля́ць чыімі-н ву́снамі frémde Wórte wiederhólen;

дазна́цца з чыіх-н ву́снаў von j-m erfáhren*;

дазна́цца з пе́ршых ву́снаў aus érster Quélle, [únmittelbar von (D)] erfáhren*;

гэ́та ва ўсі́х на ву́снах álle spréchen davón, das ist in aller Múnde;

перахо́дзіць з ву́снаў у ву́сны von Mund zu Mund gehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ву́сна прысл, ву́сны​I mündlich;

ву́сная размо́ва die mündliche Réde, das gespróchene Wort;

у ву́снай размо́ве im Gespräch;

фо́рма ву́снай размо́вы die Form der mündlichen Réde, die gespróchene Form

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lips

ву́сны pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

славе́сны

1. Sprách-; Literatúr-; Philologíe-;

2. разм (вусны) гл слоўны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перакла́дчык м Spráchmittler m -s, -; Übersétzer m -s, - (пісьмовы); Dólmetscher m -s, -(вусны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Dólmetscher

m -s, -

1) (ву́сны) перакла́дчык

2) тлумача́льнік, камента́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verbál

[vεr]

a

1) ву́сны, верба́льны

2) грам. дзеясло́ўны, аддзеясло́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

orál

a

1) ву́сны

2) звя́заны з ро́там, ара́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

interpreter

[ɪnˈtɜ:rprɪtər]

n.

1) тлумача́льнік, інтэрпрэта́тар -а m.

2) ву́сны перакла́дчык

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

by word of mouth

з ву́снаў у ву́сны, ву́сным шля́хам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)