блі́скаць áufblitzen vi (s, h), áufglänzen vi (s, h); áufblinken vi (s, h)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

блі́снуць гл. бліскаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

blínken

vi бліска́ць, зіхаце́ць, мільга́ць, мігце́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

glítzern

vi блішча́ць, блі́скаць, зіх(а)це́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blítzen

vi, vimp блі́скаць, блішча́ць

es blitzt — блі́скае мала́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прамяні́цца (чым-н.) áusstrahlen vt; Stráhlen áussenden*; léuchten vi, schéinen* vi (ззяць); glänzen vi, fúnkeln vi (бліскаць, бліскацець)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fulminate

[ˈfʊlmɪneɪt]

1.

v.t

1) грамі́ць (і ў дру́ку)

2) суро́ва га́ніць, крытыкава́ць

2.

v.i.

1) рапто́ўна разьвіва́цца (пра хваро́бу)

2) выбуха́ць

3) грыме́ць і блі́скаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

léuchten

vi

1) свяці́ць, свяці́цца; ззяць, зіхаце́ць, блі́скаць, блішча́ць

2) перан. блі́снуць, вы́значыцца

séine Kénntnisse ~ lássen* — блі́снуць [вы́значыцца] сваі́мі ве́дамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gleam

[gli:m]

1.

n.

1) бліск -у m., праме́нь сьвятла́; слабо́е сьвятло́

2) про́бліск -у m. (надзе́і, со́нца)

2.

v.i.

1) сьвяці́цца, ясьне́ць

2) міга́ць, мігаце́ць, мігце́ць (пра зо́ркі)

3) праблі́скваць, блі́скаць імгне́нна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glance

[glæns]

1.

n.

1) бе́глы по́зірк; по́гляд -у m.

2) бліск -у m., блі́сканьне, зіхаце́ньне n.

2.

v.i.

1) пазіра́ць; загляда́ць

2) блі́скаць, зіхаце́ць

3) адбіва́цца (пра гук, про́мень)

3.

v.t.

1) кі́даць бе́глы по́зірк

2) уба́чыць мімахо́дзь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)