fulminate
v.t
1) грамі́ць (і ў дру́ку)
2) суро́ва га́ніць, крытыкава́ць
2.1) рапто́ўна разьвіва́цца (пра хваро́бу)
2) выбуха́ць
3) грыме́ць і блі́скаць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fulminate
v.t
1) грамі́ць (і ў дру́ку)
2) суро́ва га́ніць, крытыкава́ць
2.1) рапто́ўна разьвіва́цца (пра хваро́бу)
2) выбуха́ць
3) грыме́ць і блі́скаць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)