адкруці́цца, адкру́чвацца

1. (адшрубавацца) sich ábdrehen, sich lósdrehen; sich ábschrauben, sich lósschrauben;

2. разм. (адчапіцца, адкараскацца ад чаго-н.) sich (D) etw. vom Hálse scháffen; sich von [vor] etw. (D) drücken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dúrchkommen

* vi (s)

1) прахо́дзіць, праязджа́ць, прабіра́цца

2) прабі́цца; зве́сці канцы́ з канца́мі; вы́йсці з ця́жкага стано́вішча

glückliсh ~ — уда́ла адкруці́цца

der Kránke wird ~ — хво́ры папра́віцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wégkommen

* vi (s) разм. адыхо́дзіць, сыхо́дзіць, ад’язджа́ць, з’язджа́ць

2) (j-m) прапада́ць (у каго-н. – пра рэчы)

3) адчапі́цца, адкруці́цца, адкара́скацца, адвяза́цца

gut dabéi ~ — лёгка [уда́ла, шчаслі́ва] адчапі́цца

er kónnte nicht über íhre Tréulosigkeit ~ — ён ніцк не мог праба́чыць ёй здра́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)