Verbum

wégkommen

* vi (s) разм. адыхо́дзіць, сыхо́дзіць, ад’язджа́ць, з’язджа́ць

2) (j-m) прапада́ць (у каго-н. – пра рэчы)

3) адчапі́цца, адкруці́цца, адкара́скацца, адвяза́цца

gut dabéi ~ — лёгка [уда́ла, шчаслі́ва] адчапі́цца

er kónnte nicht über íhre Tréulosigkeit ~ — ён ніцк не мог праба́чыць ёй здра́ды