Verbum

тулі́ць

1. (zart) drücken vt (да чаго-н. an, auf A);

2. перан. (хаваць каго-н.) Óbdach gewähren (D)

улаго́джваць, улаго́дзіць

1. (задобрываць каго-н.) j-n gütig stímmen;

2. (супакойваць, суцяшаць) besänftigen vt; trösten vt, vertrösten vt

усхвалява́цца

1. in Bewégung geráten*, sich zu wógen begínnen* (пра хвалі);

2. (пра каго-н.) sich be¦únruhigen (турбавацца, непакоіцца)

ма́рыць träumen vi (пра каго-н., пра што-н. von D), schwärmen vi (für A), sich séhnen (nach D)

мро́іць (марыць) träumen vi (пра каго-н., што-н. von D), schwärmen vi (für A), sich séhnen (nach D)

накаці́цца

1. (im Róllen) stóßen* (на каго-н., што-н. auf A);

2. (пра хвалі і пад.) sich heránwälzen

пагавары́ць spréchen* vi; réden vi (з кім-н. mit D, пра каго-н., што-н. von D, über A)

выкрада́льнік м.

1. (чаго-н.) Räuber m -s, -, Dieb m -(e)s, -e;

2. (каго-н.) Entführer m -s, -

выкрыва́нне н. Entlárvung [-v-] f -, -en; Blóßstellung f - (каго-н.); Áufdeckung f -, -en, Enthüllung f -, -en (задум і г. д.)

выкрыццё н. Entlárvung [-vʊŋ] f -, en, Blóßstellung f - (каго-н.); Áufdeckung f -, -en, Enthüllung f -, -en (задум, намераў і пад.)