aloof

[əˈlu:f]

1.

adv.

здалёк, згары́, збо́ку

to stand aloof (from) — трыма́цца здалёк ад каго́-чаго́; цура́цца, ухіля́цца

2.

adj.

адчу́жаны, адда́лены; неспага́длівы, замкнёны ў сабе́; нетава́рыскі, стры́маны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)