Verbum

vorbéikommen

* vi (s) (an D) прахо́дзіць (міма каго-н., чаго-н.), праміна́ць (каго-н., што-н.)

nicht ~ können — не мець магчы́масці прайсці́

er kann hier ~ — ён мо́жа тут прайсці́; ((bei D) зайсці́ [заско́чыць, зазірну́ць] (да каго-н., у што-н.)