Verbum

savage

[ˈsævɪdʒ]

1.

adj.

1) дзі́кі, дзікі́

2) нецывілізава́ны, ба́рбарскі; дзіку́нскі

savage customs — дзіку́нскія звы́чаі

3) лю́ты, зьве́рскі

a savage dog — лю́ты, кусьлі́вы саба́ка

4)

а) мо́цна ўзлава́ны, разью́шаны

б) неперабо́рлівы ў сло́вах, ла́янцы

5) непрыру́чаны, дзі́кі, дзікі́

2.

n.

1) дзіку́н -а́ m., дзіку́нка f.

2) нястры́мны, шалёны або́ лю́ты чалаве́к

3) нявы́хаваны чалаве́к

shrink

[ʃrɪŋk]

1.

v.i. shrank or shrunk, shrunk or shrunken

1) сьсяда́цца, садзі́цца, зьбяга́цца (пра ткані́ну, адзе́ньне)

2)

а) адско́кваць, адхіна́цца (ад уда́ру)

The dog shrank from the whip — Саба́ка ўхілі́ўся ад пу́гі

б) ухіля́цца, уніка́ць, пазьбяга́ць

A shy person shrinks from making new acquaintances — Сарамлі́вы чалаве́к неахво́тна знаёміцца з но́вымі людзьмі́

2.

v.t.

Hot water shrinks wool — У гара́чай вадзе́ во́ўна сьсяда́ецца

snatch

[snætʃ]

1.

v.t.

1) хапа́ць, падхо́пліваць

The dog snatched the bone — Саба́ка схапі́ў ко́стку

2) ху́тка здыма́ць, зрыва́ць

He snatched off his hat and bowed — Ён ху́тка зьняў капялю́ш і паклані́ўся

3) Sl. выкрада́ць (чалаве́ка)

2.

n.

1) хапа́ньне, лаўле́ньне n.

to make a snatch at the ball — стара́цца злаві́ць мяч

2) каро́ткі час

to have a snatch of sleep — ко́ратка паспа́ць

3) уры́вак -ўку m.

to hear snatches of conversation — чуць уры́ўкі гу́таркі

4) Sl. выкрада́ньне n. (людзе́й)

•

- by snatches

- in snatches

- snatch at

bull

I [bʊl]

1.

n.

1) бык -а́ m., буга́й-я́ m., бу́йла -ы m.

2) саме́ц вялі́кіх жывёлаў

3) гру́зны чалаве́к

4) спэкуля́нт на бі́ржы

5) бульдо́г -а m. (саба́ка)

2.

adj.

бычы́ны, мо́цны, як у быка́

3.

v.t.

1) купля́ць а́кцыі з мэ́тай спэкуля́цыі

2) informal сі́лай прабіра́цца, прапі́хвацца

to bull one’s way through the crowd — сі́лай прапхну́цца праз нато́ўп

4.

v.i.

спэкулява́ць на бі́ржы

•

- take the bull by the horns

II [bʊl]

n.

1) па́пская бу́ла, па́пская пяча́тка

2) афіцы́йны ліст, эды́кт -у m.

smell

[smel]

1.

v.t. smelled or smelt

1) чуць пах

I smell smoke — Я чу́ю пах ды́му

2) ню́хаць, абню́хваць

2.

v.i.

1) па́хнуць

The rose smells sweet — Ру́жа прые́мна па́хне

2) сьмярдзе́ць

Garbage smells — Сьме́цьце сьмярдзі́ць

3) па́хнуць чым; тхаць, патыха́ць, тхнуць, не́сьці чым

The plan smells of trickery — Плян па́хне ашука́нствам

3.

n.

1) нюх -у m.

2) пах -у m.

smell of burning — гар -у m.

bad smell — непрые́мны пах, смуро́д -у m.

The dog will smell out a thief — Саба́ка ўчу́е зло́дзея

to smell out a secret — вы́нюхаць сакрэ́т

•

- smell up

- take a smell of something

trail

[treɪl]

1.

n.

1) сьлед -у m., паласа́ f.

The car left a trail of dust behind it — Аўтамабі́ль пакі́нуў за сабо́ю паласу́ пы́лу

the trail of a rabbit — за́йцаў сьлед

2) даро́га, сьце́жка f.

3) шлейф -а m.

4) хвост хваста́ m.

2.

v.t.

1) цягну́ц -ь (-ца)

Her dress trails on the floor — Суке́нка ў яе́ ця́гнецца па падло́зе

2) валачы́ць, мару́дзіць

3) высо́чваць па сьлядо́х

to trail a bear — вы́сачыць па сьлядо́х мядзьве́дзя

4) ісьці́ адзі́н за адны́м, гу́жам

5) хадзі́ць сьле́дам

The dog trailed him constantly — Саба́ка заўсёды хадзі́ў за ім сьле́дам

nose

[noʊz]

1.

n.

1) нос -а m.; дзю́ба (у пту́шкі)

to blow one’s nose — смарка́цца, вы́смаркацца

2) нюх -у m.

a dog with a good nose — саба́ка з до́брым ню́хам

3) чуцьцё n., ке́млівасьць f.

4) нос (пярэ́дняя ча́стка карабля́, самалёта)

2.

v.

1)

а) выню́хваць, знахо́дзіць па па́ху

б) разьню́хваць, распазнава́ць ню́хам

to nose out — даве́двацца пра што-н. тайко́м

2) ню́хаць

3) асьцяро́жна прасо́ўвацца напе́рад (пра вадапла́ў); разраза́ць но́сам хва́лі

•

- count noses

- lead by the nose

- on the nose

- poke one’s nose into

- turn up one’s nose at

- under one’s nose

- follow one’s nose

strain

I [streɪn]

1.

v.

1) наця́гваць; расьця́гваць

The weight strained the rope — Цяжа́р нацягну́ў вяро́ўку

to strain the tendon — расьцягну́ць сухажы́льле

2) мо́цна наця́гваць

The dog strained at his leash — Саба́ка мо́цна рва́ўся з павадка́

3) напру́жваць (во́чы, ву́шы, го́лас); намага́цца

4) псава́ць, шко́дзіць

The runner strained his heart — Бягу́н пашко́дзіў сабе́ сэ́рца

5) цадзі́ць; праціра́ць (празь сі́та)

2.

n.

1) наця́гненьне, расьця́гненьне n.

2) напру́жаньне n.; стрэс -у m.

3) informal ціск -у m., цяжа́р -у m.; гнёт -у m.

the strain of worry — цяжа́р кло́патаў

II [streɪn]

n.

1) пахо́джаньне n., ра́са f.; род -у m., паро́да f.

2) спа́дчынная ры́са

3) ры́са хара́ктару

loose

[lu:s]

1.

adj.

1) шыро́кі, во́льны, прасто́рны (пра во́пратку)

2) незамацава́ны

a loose thread — во́льны кане́ц ні́ткі

a loose tooth — зуб, які хіста́ецца

3) во́льны, непрывя́заны

a loose dog — непрывя́заны саба́ка

4) няшчы́льны, рэ́дкі (ткані́на); ры́хлы, рассы́пісты (пра гле́бу)

5) недакла́дны, расплы́вісты; во́льны

loose translation — во́льны перакла́д

6) разьвя́зны

a loose character — разьвя́зны хара́ктар

7) нясшы́ты, незамацава́ны

a loose leaf — укладны́ ліст

8) балбатлі́вы

a loose tongue — балбату́н -а́ m

9) здо́льны нашко́дзіць

a loose cannon — непрадказа́льны чалаве́к, які́ мо́жа нарабі́ць бяды́

2.

v.t.

1) вызваля́ць; адвя́зваць

2) разьвя́зваць

3) паслабля́ць, адпуска́ць

3.

v.i.

вызваля́цца; адвя́звацца, разьвя́звацца

4.

adv.

свабо́дна; ненаця́гнута; няшчы́льна; во́льна (пераклада́ць)

•

- break loose

- cut loose

- on the loose

- let loose

- set loose

- turn loose