Verbum

nose

[noʊz]

1.

n.

1) нос -а m.; дзю́ба (у пту́шкі)

to blow one’s nose — смарка́цца, вы́смаркацца

2) нюх -у m.

a dog with a good nose — саба́ка з до́брым ню́хам

3) чуцьцё n., ке́млівасьць f.

4) нос (пярэ́дняя ча́стка карабля́, самалёта)

2.

v.

1)

а) выню́хваць, знахо́дзіць па па́ху

б) разьню́хваць, распазнава́ць ню́хам

to nose out — даве́двацца пра што-н. тайко́м

2) ню́хаць

3) асьцяро́жна прасо́ўвацца напе́рад (пра вадапла́ў); разраза́ць но́сам хва́лі

•

- count noses

- lead by the nose

- on the nose

- poke one’s nose into

- turn up one’s nose at

- under one’s nose

- follow one’s nose