backward

[ˈbækwərd]

1.

adv.

уза́д; наза́д; за́дам

to look backward — азіра́цца наза́д

to walk backward — ісьці́ за́дам

to read backward — чыта́ць наадваро́т

2.

adj.

1) зьве́рнуты наза́д

2) у адваро́тным кіру́нку

a backward process — адваро́тны працэ́с

3) паваро́тны

a backward movement — рух у адваро́тным кіру́нку

4) тупы́, адста́лы

5) запо́зьнены, прыпо́зьнены

6) нясьме́лы, сарамлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

deliver

[dɪˈlɪvər]

v.t.

1) вызваля́ць; збаўля́ць ад каго́-чаго́

“Deliver us from evil” — “Збаў нас ад зло́га”

2) дастача́ць, дастаўля́ць; разно́сіць (по́шту)

3) перадава́ць

to deliver a message — перада́ць ве́стку

4) абвяшча́ць (прысу́д); гавары́ць (прамо́ву); чыта́ць е́кцыю)

5) прыма́ць ро́ды

6) выко́нваць абяца́ньне

The politician did not deliver on his promises — Палі́тык ня вы́канаў сваі́х абяца́ньняў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дарасці́

1. (дасягнуць якой-н вышыні) uswachsen* vi (s); groß geng wrden; die gehörige [rchtige, nötige] Höhe [Größe] errichen; (дасягнуць узросту) ein bestmmtes (Lbens)lter errichen;

ён яшчэ́ не даро́с да гэ́тага зада́ння er ist deser ufgabe noch nicht gewchsen;

хло́пчык яшчэ́ не даро́с, каб чыта́ць такі́я кні́гі der Jnge ist noch nicht alt [groß] geng, um slche Bücher lsen zu können

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

überlsen

*

1.

vt

1) прагля́дваць, бе́гла прачы́тваць

2) прапуска́ць, праглядзе́ць чыта́ючы

2.

(sich) на́дта мно́га чыта́ць überlefern

vt

1) выдава́ць (каго-н.)

j-n dem Feind ~ — выдава́ць каго́-н. во́рагу

2) перадава́ць (з пакалення ў пакаленне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Puke

f -, -n

1) муз. літа́ўры

2) разм. про́паведзь, каза́нне, настаўле́нне

j-m ine ~ hlten*чыта́ць каму́-н. ната́цыю

◊ auf die ~ huen* — падыма́ць шум

mit ~n und Trompten bei der Prüfung drchfallen* — з трэ́скам правалі́цца на экза́мене

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

любі́ць

1. leben vt, leb hben;

хто каго́ лю́біць, той таго́ чу́біць ́ die sich bei Tge znken, lcken sich bei Nacht;

2. (мець схільнасць да каго-н., чаго-н.) gern hben, mögen* vt;

я не люблю́ яго́ ich mag ihn nicht;

я не люблю́ гэ́тай стра́вы ich mag deses ssen [Gercht] nicht;

я люблю́ чыта́ць ich lse gern;

я люблю́ я́блыкі ich mag gern Äpfel;

я люблю́, калі … ich hbe es gern [ich mag es, es gefällt mir], wenn…

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

worth

[wɜ:rӨ]

1.

adj.

ва́рты

This play is worth seeing — Гэ́тую п’е́су ва́рта паглядзе́ць

That book is worth $5.00 — Та́я кні́га ва́ртая 5 даляраў

He is worth millions —

а) Ён вало́дае мільёнамі

б) Ён ва́рты мільёнаў

2.

n.

1) ва́ртасьць f.; до́брая я́касьць; кары́снасьць, ва́жнасьць f.

We should read books of real worth — Мы паві́нны чыта́ць кні́гі сапра́ўднай ва́ртасьці

2) цана́ f., кошт -у m.

Give me a dollar’s worth of sugar — Да́йце мне на даля́р цу́кру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vor=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) знаходжанне перад чым-н.: vrliegen* ляжа́ць пе́рад чым-н.

2) папярэднічанне чаму-н.: vrbereiten падрыхто́ўваць

3) дзеянне ў прысутнасці каго-н.: vrlesen* чыта́ць уго́лас (каму-н.)

4) дзеянне, якое з’яўляецца ўзорам, прыкладам каму-н.: vrmachen паказа́ць, як рабі́ць

5) перавагу чаго-н.: vrherrschen панава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

begin

[bɪˈgɪn]

1.

v.i. -gan, -gun, -ginning

1) пачына́ць (-ца); настава́ць

We will begin work soon — Мы неўзаба́ве пачнём працава́ць

to begin at the beginning — пача́ць ад са́мага пача́тку

to begin with the hardest problem — пачына́ць ад найцяжэ́йшае прабле́мы

2) пачына́ць існава́ньне, быць арганізава́ным

The club began two years ago — Клюб быў арганізава́ны два гады́ таму́

2.

v.t.

1) пачына́ць

He began reading this book — Ён пача́ў чыта́ць гэ́тую кні́гу

2) ствара́ць; арганізо́ўваць

to begin the club — арганізава́ць клюб

- to begin with

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

count

I [kaʊnt]

1.

v.t.

1)

а) лічы́ць, зьлі́чваць; падлі́чваць

to count one’s profits — падліча́ць свае́ прыбы́ткі

б) налі́чваць, далі́чваць

to count to one hundred — далічы́ць да ста

2) улуча́ць у лік, браць пад ува́гу

There are ten of us counting the children — Ра́зам зь дзе́цьмі нас дзесяцёра

3) уважа́ць, лічы́ць за не́шта

2.

v.i.

1) лічы́ць

He can read, write and count — Ён мо́жа чыта́ць, піса́ць і лічы́ць

2) разьлі́чваць

3) лічы́цца

it won’t count — Гэ́та ня бу́дзе лічы́цца

4) мець уплы́ў; мець значэ́ньне

Every little bit counts — Найме́ншая драбні́ца ма́е значэ́ньне

5) налі́чваць

The army counts two million — Во́йска налі́чвае два мільёны

3.

n.

1) лік -у m.

to lose count — зьбі́цца зь лі́ку

2) лічэ́ньне n.

- count anew

- count for

- count for much

- count out

II [kaʊnt]

n.

граф -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)