Verbum

náchziehen

*

1.

vt

1) цягну́ць за сабо́й, валачы́ць

2) выкліка́ць

3) тэх. падкру́чваць

4) перан., разм. падагрэ́ць, падахво́ціць

2.

vi (s) (D)

1) пайсці́ сле́дам (за кім-н.)

2) перасяля́цца (за кім-н. у другое месца)

Hérrschaft

f -, -en

1) панава́нне, ула́да

j-n únter séine ~ bríngen* — падпара́дкаваць каго́-н. сваёй ула́дзе

die ~ über etw. (A) verlíeren* — тра́ціць ула́ду над чым-н.

~ über sich háben — вало́даць сабо́й

2) pl паны́, гаспадары́

méine ~en! — пано́ве!, спадары́!

bewússt

a

1) свядо́мы

sich (D) éiner Sáche (G) ~ sein — усвядо́міць, зразуме́ць (што-н.)

ich bin mir kéiner Schuld ~ — я не адчува́ю за сабо́й ніцкай віны́, я ні ў чым не магу́ папракну́ць сябе́

es ist mir wohl ~ — я до́бра разуме́ю, я до́бра по́мню

2) наўмы́сны

3) вядо́мы, пэўны

selbst

1.

pron dem сам, сама́, само́, са́мі

zu sich ~ kómmen* — прыйсці́ ў сябе́, апрыто́мнець

er war (stets) ~ — ён заўсёды быў самі́м сабо́ю

jéder ist sich ~ der Nächste — ≅ сваю́ кашу́ля бліжэ́й да це́ла

das verstéht sich von ~ — гэ́та само́ сабо́й зразуме́ла

2.

prtc на́ват

~ er hat sich geírrt — на́ват ён памылі́ўся

Ziel

n -(e)s, -e

1) мэ́та

sich (D) ein ~ stécken [sétzen] — паста́віць сабе́ мэ́ту

hóhe ~e verfólgen — ста́віць пе́рад сабо́й высо́кія мэ́ты

auf sein ~ lóssteuern — імкну́цца да сваёй мэ́ты

éiner Sáche ein ~ sétzen — пакла́сці кане́ц чаму́-н.

2) спарт. фі́ніш

durсhs ~ géhen* — фінішава́ць

3) вайск. цэль, аб’е́кт, мішэ́нь

tótes ~ — нерухо́мая цэль [мішэ́нь]

das ~ tréffen* — папа́сці ў цэль

das ~ verféhlen — прамахну́цца, не папа́сці ў цэль; перан. не дасягну́ць мэ́ты

4) камерц. тэ́рмін

5) пла́навая цы́фра, зада́нне, прагра́ма

doch

1.

a

1) (з націскам) усё-такі, усё ж, адна́к, але́

2.

prtc (пасля пытання з адмоўем) як жа, што ты [што вы]!; чаму́ ж не?

Hast du kein Buch mit? Doch! — У цябе́ няма́ з сабо́й кні́гі? – Што ты!

3.

cj адна́к, але́

er war müde, ~ máchte er sich an die Árbeit — ён быў сто́млены, [але́] узяўся за рабо́ту

4.

prtc ж, дык (часта не перакладаецца)

spréchen Sie ~ ! — гавары́це ж!, дык гавары́це!

nicht ~! — дык не (ж)!

verstéhen

*

1.

vt

1) разуме́ць, ця́міць, ке́міць

j-m etw. zu ~ gében* — даць зразуме́ць каму́-н. што-н.

2) уме́ць (што-н. рабіць), разбіра́цца (у чым-н.)

von éiner Sáche nichts ~ — не ця́міць нічо́га ў спра́ве

er verstéht es, gut zu málen — ён уме́е до́бра малява́ць

verstéht er viel von Musík? — ён ду́жа разбіра́ецца ў му́зыцы?

2.

(sich)

1) разуме́ць адзі́н аднаго́, знахо́дзіць агу́льную мо́ву, паразуме́цца

2)

es verstéht sich von selbst — само́ сабо́й зразуме́ла

Schritt

m (-e)s, -e

1) крок

éinen ~ tun* — зрабі́ць крок

im ~! — кро́кам!

Fáhrzeuge ~! — е́хаць кро́кам! (надпіс на вуліцы)

~ hálten* — ісці́ ў нагу́

auf ~ und Тritt — на ко́жным кро́ку, штокро́ку

aus dem ~ fállen* — збі́цца з кро́ку [та́кту]

~ für ~ — крок за кро́кам

bleib mir drei ~ vom Léibe — не падыхо́дзь да мяне́; адста́нь ад мяне́; не прыстава́й да мяне́

2) крок, учы́нак

3) pl кро́кі, мерапрые́мствы

~е tun* [éinleiten, unternéhmen*] — прыня́ць кро́кі [ме́ры]

sich (D) álle wéiteren [nótwendigen] ~e vórbehalten* — пакі́нуць за сабо́й пра́ва прыня́ць усе́ неабхо́дныя кро́кі [ме́ры]