Verbum

след м.

1. (адбітак) Spur f -, -en; Fúßspur f, Fúß(s)tapfe f -, -n, Fúß(s)tápfen m -s, - (нагі);

след ад ко́лаў Rádspur f;

ісці́ па чыіх-н. сляда́х in j-s Fúß(s)tapfen tréten*;

2. паляўн. Fährte f -, -n;

ісці́ па следзе die Fährte verfólgen, der Fährte fólgen;

згубі́ць след von der Fährte ábkommen*;

3. перан. Spur f -, -en;

сляды́ старажы́тнай культу́ры die Spúren éiner álten Kultúr;

знайсці́ сляды́ злачы́нства юрыд. éinem Verbréchen auf die Spur kómmen* [auf der Spur sein];

◊

заме́сці сляды́ die Spúren verwíschen;

пакі́нуць сляды́ на чым-н. auf etw. (A) ábfärben;

па гара́чых сляда́х auf fríscher Fährte [héißer Spur];

зні́кнуць без сле́ду spúrlos verschwínden*;

ад яго́ і след прасты́ў er war auf und davón, er ist (längst) über alle Bérge; er ist weit weg;

як след wie es sich gehört

кане́ц м.

1. (заканчэнне чаго-н.) Énde n -s, -n, Schluss m -es, Schlüsse, Ábschluss m, Finále n -s, - i Fináls (спарт.);

у канцы́ го́да gégen Jáhresende;

у канцы́ ве́расня Énde Septémber;

даве́сці да канца́ zu Ende bríngen* [führen];

кане́ц працо́ўнага дня Féierabend m -(e)s, -e, Árbeitsschluss m;

кане́ц спра́вы Áusgang éiner Sáche;

2. (у рэчаў) Énde n; Spítze f -, -n (востры):

тупы́ кане́ц stúmpfes Énde;

3. разм. (шлях, адлегласць) Énde n, Strécke f -, -n;

біле́т у або́два канцы́ Rückfahrkarte f -, -n;

4. (смерць) Énde n, Tod m -es;

на благі́ кане́ц schlímmstenfalls;

пад кане́ц zum Schluss, zulétzt;

без канца́ óhneÉnde, éndlos, únendlich;

◊

зве́сці канцы́ з канца́мі von der Hand in den Mund lében;

па́лка з двума́ канца́мі ein zwéischneidiges Schwert;

з канца́ ў кане́ц vom éinen Énde zum ánder(e)n;

канцо́ў не знайсці́ es ist nichts zu ermítteln;

хава́ць канцы́ die Spúren verwíschen

вы́хад м.

1. (дзеянне) Áustritt m -(e)s, -e, Hináusgehen n -s;

вы́хад з арганіза́цыі Áustritt aus der Organisatión;

вы́хад у адста́ўку Versétzung in den Rúhestand; Rücktritt m -(e)s, -e (міністра, урада);

вы́хад з вайны́ Áusscheiden aus dem Krieg;

вы́хад з акружэ́ння Áusbruch aus der Éinkreisung [aus dem Késsel];

пры вы́хадзе з до́му [ха́ты] beim Verlássen des Háuses;

2. (месца) Áusgang m -(e)s, -gänge; Áusstieg m -(e)s, -e (з вагона);

авары́йны вы́хад Nótausgang m; Nótausstieg m;

3. перан. (выйсце) Áusweg m -(e)s, -e;

знайсці́ вы́хад са стано́вішча éinen Áusweg aus der Láge fínden*;

4. (кнігі і г. д. з друку) Erschéinen n -s;

5. (прадукцыі) Ertrág m -(e)s, -träge; Áusbeute f -;

вы́хад зе́рня з гекта́ра Hektárertrag bei Korn, Kórnertrag pro Hektár;

6. тэатр. Áuftreten n -s, Áuftritt m -(e)s, -e;

вы́хад на прае́ктную магу́тнасць Erréichung der projektíerten Léistung;

ве́даць усе́ хады́ і вы́хады gut [genáu] Beschéid wíssen*;

7. радыё, эк. Output [´autpʊt] n, m -s, -s

другі́

1. ліч. Zwéite (sub) m -n, -n;

друго́га лю́тага am zwéiten [den zwéiten – пры напісанні дат] Fébruar;

друга́я старо́нка Séite zwei;

другі́ паве́рх érster Stock;

другі́ паво́дле я́касці zwéitbest;

другі́ паво́дле велічыні́ zwéitgrößt;

друга́я гадзі́на es geht auf zwei, es ist noch eins; es ist eins durch (разм.);

другая скры́пка die zwéite Géige;

другі́ го́лас die zwéite Stímme;

друга́я ху́ткасць der zwéite Gang (аўта.);

на другі́м ме́сцы an zwéiter Stélle;

2. (інакшы, не такі) ánderer; von ánderer Art, ándersartig, ánders geártet;

і той і другі́ sowóhl der éine, als auch der ándere; dieser und jéner;

ні той ні другі́ kéiner von béiden;

ніхто́ другі kein ánderer, níemand ánders;

другі́м ра́зам ein ándermal;

у другі́м ме́сцы anderswó;

у друго́е ме́сца ánderswohín;

з друго́га ме́сца ánderswohér;

з друго́га бо́ку ándererseits;

3. (наступны) der nächste, der fólgende, der zwéite;

на другі́ дзень am fólgenden [nächsten] Tág(e); ánderntags;

4. у знач. наз. м. der ándere [Ándere];

5. (страва):

друго́е н. der zwéite Gang m -(e)s, Gänge;

◊

знайсці́ друго́е дыха́нне néue Kräfte [Kraft] schöpfen vt;

даве́дацца з другі́х рук aus zwéiter Hand erfáhren*;

купі́ць з другіх рук durch Vermíttlung káufen;

гэ́та друга́я спра́ва разм. das ist (et)was ánderes, das ist éine ándere Sáche;

другі́мі сло́вамі mit ánderen Wórten