след
1. (адбітак) Spur
след ад ко́лаў Rádspur
ісці́ па чыіх
2.
ісці́ па следзе die Fährte verfólgen, der Fährte fólgen;
згубі́ць след von der Fährte ábkommen*;
3.
сляды́ старажы́тнай культу́ры die Spúren éiner álten Kultúr;
знайсці́ сляды́ злачы́нства
◊ заме́сці сляды́ die Spúren verwíschen;
пакі́нуць сляды́ на чым
па гара́чых след сляда́х auf fríscher Fährte [héißer Spur];
зні́кнуць без следу spúrlos verschwínden*;
ад яго́ і след прасты́ў er war auf und davón, er ist (längst) über alle Bérge; er ist weit weg;
як след wie es sich gehört
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)