essential

[ɪˈsenʃəl]

1.

adj.

1) істо́тны, асно́ўны, ва́жны, неабхо́дны

Good food and enough rest are essential to good health — До́брая е́жа і адпачы́нак неабхо́дныя для до́брага здаро́ўя

2) які́ ёсьць і́снасьцю не́чага, неад’е́мны

3) які́ ёсьць эсэ́нцыяй або́ ма́е ў сабе́ эсэ́нцыю (пра расьлі́ны)

essential oil — эфі́рны але́й

2.

n.

1) і́снасьць f., істо́тная або́ асно́ўная ры́са

2) неабхо́дная рэч

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

world

[wɜ:rld]

n.

1) сьвет -у m.

to sail around the world — плы́сьці вако́л сьве́ту

2) сфэ́ра, галі́на дзе́йнасьці

the world of ideas — сьвет ідэ́яў

world of fashion — сьвет мо́ды

the animal (vegetable) world — жывёльны (расьлі́нны) сьвет

3) усе́ лю́дзі

The world knows it — Уве́сь сьвет гэ́та ве́дае; Усе́ лю́дзі гэ́та ве́даюць

4) сусьве́т -у m.

5) ма́са f., мно́ства n.

The rest did her a world of good — Адпачы́нак даў ёй ве́льмі шмат

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пра́ва н (мн правы́)

1. Recht n -(e)s, -e; Befgnis f -, -se (паўнамоцтва);

зако́ннае пра́в verbreftes Recht;

пра́в на пра́цу Recht auf rbeit;

пра́в на адпачы́нак Recht auf Erhlung;

пра́в на адука́цыю Recht auf Bldung;

усеагу́льнае вы́барчае пра́в llgemines Whlrecht;

пра́в го́ласу Stmmrecht n;

пра́в грамадзя́нства Bürgerrecht n;

пра́в прыста́нішча Aslrecht n;

карыста́цца пра́вмі Rchte geneßen*;

мець пра́в ein Recht bestzen* [haben]; befgt sein, berchtigt sein (на што zu D);

2. мн:

пра́вы́ (на кірава́нне аўтамабі́лем) Führerschein m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ntreten

*

1.

vt пачына́ць, распачына́ць

ine Rise ~ — вы́правіцца ў падаро́жжа

ein Amt ~ — прыступі́ць да выкана́ння службо́вых абавя́зкаў

den rlaub ~ — ісці́ ў адпачы́нако́дпуск]

2.

vi (s)

1) (zu D) падрыхтава́цца (да чаго-н.)

2)

~! — (каманда) станаві́ся!

3) (gegen A) спарт. вы́ступіць (супраць каго-н.)

4) пачына́ць рух

mit dem lnken Fuß ~ — пачына́ць з ле́вай нагі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rhe

f -

1) спако́й; нерухо́масць; тэх. нерабо́чы стан;

mmer mit der ~! цішэ́й!;

lssen Sie mich in ~! пакі́ньце мяне́ ў спако́і!;

sich nicht aus der ~ brngen lssen* захава́ць спако́й;

sich (D) kine ~ gönnen не ве́даць спако́ю;

zur ~ kmmen* адпачы́ць, мець пярэ́дых;

j-n in ~ lssen* даць спако́й каму́-н., адчапі́цца ад каго́-н.

2) адпачы́нак, сон;

sich zur ~ begben* кла́сціся спаць

3) цішыня́, ціш; пара́дак;

~! ці́ха!, спако́йна! ~ hlten*! захо́ўвайце цішынр!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rest

I [rest]

1.

n.

1) сон сну m.; адпачы́нак -ку m.

a good night’s rest — спако́йны сон уначы́

to allow an hour for rest — даць адну́ гадзі́ну для адпачы́нку

2) супако́й -ю m., супакае́ньне n.

to give short rest from pain — нако́ратка супако́іць боль

3) супы́н -у m.

to bring car to rest — спыні́ць машы́ну

4) Mus. па́ўза f

5) сьмерць, магі́ла f.

2.

v.i.

1) спаць

Lie down and rest — Ляж і сьпі

2) адпачыва́ць

3) спыня́цца, затры́мвацца

4) дава́ць адпачы́ць, перадыхну́ць каму́

5) (against) абапіра́цца

The ladder rests against the wall — Драбі́на абапіра́ецца на сьцяну́

6) усклада́ць (надзе́ю на каго́)

7) ляжа́ць па́парам (пра зямлю́)

- be at rest

- lay to rest

II [rest]

n.

рэ́шта f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

leave

I [li:v]

v., left, leaving

1) выхо́дзіць

He left the house — Ён вы́йшаў з до́му

He left the room suddenly — Ён ра́птам вы́йшаў з пако́ю

2)

а) выяжджа́ць

to leave the country — вы́ехаць з кра́ю

б) пакіда́ць, кіда́ць

to leave a job — пакі́нуць пра́цу

3) пакіда́ць, ня бра́ць з сабо́ю

He left a book on the table — Ён пакінуў кнігу на стале́

to leave a window open — пакі́нуць акно́ адчы́неным

- leave alone

- leave behind

- leave of absence

- leave off

- leave out

II [li:v]

n.

1) дазво́л -у m., зго́да f.

2) во́дпуск -у m., адпачы́нак -ку m.

on leave — у адпачы́нку

on sick leave — у адпачы́нку па хваро́бе

3) ад’е́зд, адыхо́д -у m.; разьвіта́ньне n.

- maternity leave

- take leave of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

settle

[ˈsetəl]

1.

v.t.

1) усталёўваць, вызнача́ць а́ту, час), дамаўля́цца

to settle on a time for leaving — вы́значыць час вы́езду, дамо́віцца аб ча́се вы́езду

2) залаго́джваць, зала́джваць

I must settle all my affairs before going away — Я му́шу зала́дзіць усе́ свае́ спра́вы пе́рад вы́ездам

3) апла́чваць

to settle a bill — аплаці́ць раху́нак

4) засяля́ць; калянізава́ць

5) супако́йваць

A vacation will settle your nerves — Адпачы́нак супако́іць твае́ нэ́рвы

2.

v.i.

1) сялі́цца; асяля́цца

to settle separately — расьсяля́цца

2) ула́джвацца, уладко́ўвацца

We are settled in our new home — Мы ўладкава́ліся ў на́шым но́вым до́ме

3) вы́гадна ўладко́ўвацца (напр. у фатэ́лі)

4) абсяда́ць

The end of that wall has settled five centimeters — Кане́ц то́е сьцяны́ абсе́ў на пяць сантымэ́траў

- settle differences

- settle up

- settle down

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

als

cj

1) калі́, у той час як

er fuhr erst auf rlaub, ~ sine rbeit bendet war — ён пае́хаў у адпачы́нак то́лькі тады́, як зако́нчыў сваю́ пра́цу

2) у вы́глядзе, у я́касці

er ist ~ Lhrer tätig — ён працу́е наста́ўнікам

~ Bispiel denen — служы́ць [быць] пры́кладам

3) пасля параўнальнай ступені

er ist größer ~ ich — ён бо́льшы за мяне́

4) напры́клад

verschedene rsachen, ~… — ро́зныя прычы́ны, напры́клад…

5) пасля адмоўя як, акрамя́

kin nderer ~ du — ні́хто другі́, акрамя́ цябе́

6)

~ dass — каб

sowhl… ~ auch — як…, так i; такса́ма…, як

~ ob, ~ wenn, ~ wie — як бы́ццам бы

er tut ja so, ~ ob [wenn] nichts geschhen wäre — ён паво́дзіць сябе́ так, ні́бы нічо́га не зда́рылася

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

break

I [breɪk]

broke or Archaic brake, broken

1.

v.t.

1) разьбіва́ць; лама́ць, рва́ць і́тку)

2) разьме́ньваць (гро́шы)

3) шко́дзіць, лама́ць

to break the machine — палама́ць машы́ну

to break one’s arm — злама́ць руку́

4) паруша́ць, не датры́мваць

to break the law — пару́шыць зако́н

to break the step — зьбі́цца з нагі́

to break a promise — не датрыма́ць абяца́ньня

5) зьмянша́ць, аслабля́ць, разьбіва́ць

The trees break the wind — Дрэ́вы аслабля́юць сі́лу ве́тру

6) спыня́ць, перапыня́ць, перарыва́ць; перабіва́ць

to break a journey — прыпыні́ць падаро́жжа

to break the boredom — перабі́ць нуду́

to break silence — пару́шыць маўча́ньне

7) уцяка́ць, вырыва́цца, вызваля́цца

to break jail — уцячы́ з вастро́гу

8) прывуча́ць; аб’яжджа́ць; асво́йваць

9) бі́ць

to break all records — пабі́ць усе́ рэко́рды

10) каза́ць, паведамля́ць

to break the news — паве́даміць навіну́

11) расшыфро́ўваць; разьбіра́ць; разьвя́зваць

to break a code — раскры́ць шыфр

12) руйнава́ць

2.

v.i.

1) трэ́скацца, разьбіва́цца, расшчапля́цца

2) вырыва́цца (з вастро́гу); прабіва́цца, прарыва́цца

The police broke through the crowd — Палі́цыя прарва́лася праз нато́ўп

3) рапто́ўна зрыва́цца, выбуха́ць

4) зало́мвацца

His voice broke with emotion — У яго́ го́лас задрыжа́ў ад хвалява́ньня

5) банкрутава́ць

3.

n.

1) прары́ў -ву m., расшчэ́піна, шчы́ліна f.

2) злама́ньне, пабіцьцё, расшчапле́ньне n.

3) уцёкі pl. only

to make a break for freedom — уцячы́ на во́лю

4)

а) рапто́ўная пераме́на, зьме́на f.

a break in the weather — рапто́ўная зьме́на ў надво́р’і

б) пача́так дня, сьвіта́ньне n., зо́лак -ку m.

by the break of day — до́сьвіткам, на зо́лку, на сьвіта́ньні

5) перапы́нак -ку m., па́ўза f.; адпачы́нак -ку m.

a five-minute break — адпачы́нак на пяць хвілі́наў

6) наго́да f.; ша́нец -цу m.

a lucky break — до́брая наго́да, шчасьлі́вы ша́нец, вы́падак

7) рапто́ўнае зьніжэ́ньне цэ́наў

8)

а) пусты́ радо́к памі́ж пара́графамі

б) шматкро́п’е n.

- break away

- break down

- break in

- break into

- break loose

- break off

- break out

- break up with

- break with

- break with the past

- fever broke

- frost breaks

- The day is breaking

II [breɪk]

n.

1) пусты́ воз для аб’яжджа́ньня маладо́га каня́

2) бры́чка f., брэг -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)