пра́ва
1. Recht
зако́ннае пра́в verbríeftes Recht;
пра́в на пра́цу Recht auf Árbeit;
пра́в на адпачы́нак Recht auf Erhólung;
пра́в на адука́цыю Recht auf Bíldung;
усеагу́льнае вы́барчае пра́в állgeméines Wáhlrecht;
пра́в го́ласу Stímmrecht
пра́в грамадзя́нства Bürgerrecht
пра́в прыста́нішча Asýlrecht
карыста́цца пра́вмі Réchte geníeßen*;
мець пра́в ein Recht besítzen* [haben]; befúgt sein, beréchtigt sein (на што
2.
пра́вы́ (на кірава́нне аўтамабі́лем) Führerschein
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)