пра́ва н (мн правы́)

1. Recht n -(e)s, -e; Befgnis f -, -se (паўнамоцтва);

зако́ннае пра́в verbreftes Recht;

пра́в на пра́цу Recht auf rbeit;

пра́в на адпачы́нак Recht auf Erhlung;

пра́в на адука́цыю Recht auf Bldung;

усеагу́льнае вы́барчае пра́в llgemines Whlrecht;

пра́в го́ласу Stmmrecht n;

пра́в грамадзя́нства Bürgerrecht n;

пра́в прыста́нішча Aslrecht n;

карыста́цца пра́вмі Rchte geneßen*;

мець пра́в ein Recht bestzen* [haben]; befgt sein, berchtigt sein (на што zu D);

2. мн:

пра́вы́ (на кірава́нне аўтамабі́лем) Führerschein m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)