плюс м
1. Plus n -, -, Plúszeichen n -s, -;
адзі́н плюс два eins plus zwei;
2. (перавага) Vórteil m -s, -e, Plus n;
плюсы́ і мі́нусы Vór- und Náchteile
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Erhábenheit
f
1) -, -en узвы́шша, паго́рак, узго́рак
2) - вы́пукласць, рэль- е́фнасць
3) - ве́ліч; узвы́шанасць, высакаро́днасць
4) - перава́га
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Vórtritt
m -(e)s (vor D) перава́га, першынство́ (перад кім-н.)
j-m den ~ lássen* — уступі́ць пе́ршае ме́сца [першынство́] каму́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
любі́мы разм gelíebt; belíebt (папулярны); Líeblings- (якому аддаецца перавага);
мая любі́мая стра́ва mein Léibgericht;
◊ наступі́ць на любі́мы мазо́ль разм j-m auf die Hühneraugen [auf den Schlips] tréten*; j-s wúnden Punkt tréffen* [berühren]; гл тс улюбёны
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Vórsprung
m -(e)s, -sprünge
1) вы́ступ
2) перава́га
éinen ~ gewínnen* — атрыма́ць перава́гу
éinen ~ heráusholen — дабі́цца перава́гі
den ~ hálten* — утры́мліваць перава́гу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
seeming
[ˈsi:mɪŋ]
1.
adj.
уя́ўны, які́ здае́цца
a seeming advantage — уя́ўная перава́га
2.
n.
вы́гляд -у m.
it was worse in its seeming than in reality — На вы́гляд, гэ́та выдава́лася го́ршым, чы́мся было́ ў рэчаі́снасьці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вы́гада ж Vórteil m -(e)s -e (перавага); Nútzen m -s, - (карысць); Gewínn m -(e)s, -e, Profít m -(e)s, -e (прыбытак);
чака́ць вы́гады ад чаго-н sich von etw. éinen Vórteil [Nútzen] erhóffen;
ула́сная вы́гада Éigennutzen m -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Plus
n -, -
1) матэм. плюс
2) плюс, перава́га; лі́шак
das muss als ~ für ihn gebúcht wérden — гэ́та трэ́ба залічы́ць яму́ як плюс
3) камерц. лі́шак
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Vórrang
m -(e)s перава́га, першынство́
den ~ vor j-m háben — мець перава́гу пе́рад кім-н., пераўзыхо́дзіць каго́-н.
j-m den ~ éinräumen — уступі́ць каму́-н. першынство́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
chief
[tʃi:f]
1.
n.
шэф -а m., галава́ f.; правады́р -а́, кіраўні́к -а́, лі́дэр -а m.
2.
adj.
гало́ўны, вярхо́ўны, найвышэ́йшы, найважне́йшы; вяду́чы, кіру́ючы; асно́ўны
chief advantage — гало́ўная перава́га
chief thing to do — гало́ўнае, што трэ́ба зрабі́ць
•
- in chief
- tribal chief
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)