Verbum

chief

n.

шэф -а m., галава́ f.; правады́р -а́, кіраўні́к -а́, лі́дэр -а m.

adj.

гало́ўны, вярхо́ўны, найвышэ́йшы, найважне́йшы; вяду́чы, кіру́ючы; асно́ўны

chief advantage — гало́ўная перава́га

chief thing to do — гало́ўнае, што трэ́ба зрабі́ць

•

- in chief

- tribal chief