ántasten

vt

1) датыка́цца, дакрана́цца (да чаго-н.); абма́цваць

2) перан. закрана́ць (гонар і г.д.)

3) перан. паруша́ць

◊ éinen gúten Námen ~ — запля́міць до́брае імя́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Tréue

f - ве́рнасць, адда́насць

etw. auf Treu und Gláuben hínnehmen* — браць [прыма́ць] што-н. на ве́ру

die ~ hálten* — застава́цца ве́рным

~ schwören* — прысяга́ць на ве́рнасць

~ bréchen* — паруша́ць ве́рнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падману́ць

1. betrügen* vt, éinen Betrúg begéhen* (каго-н. an D); ánführen vt (падвесці); hintergéhen* vt (уводзіць у зман); hínters Licht führen, übers Ohr háuen*;

падману́ць дзяўчыну (спакусіць) ein Mädchen verführen;;

2. (парушаць абяцанне) sein Verspréchen nicht hálten*;

3. (не апраўдаць):

падману́ць спадзява́нні [даве́р] die Erwártungen [das Vertráuen] enttäuschen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

trespass

[ˈtrespəs]

1.

v.t.

1) паруша́ць ме́жы, хадзі́ць або́ прахо́дзіць без дазво́лу

2) злоўжыва́ць

I won’t trespass on your time any longer — Я ня бу́ду больш злоўжыва́ць ва́шым ча́сам

3) правіні́цца; зграшы́ць

2.

n.

1) парушэ́ньне ме́жаў

2) правіннасьць, праві́на f.; грэх граху́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stören

vt

1) перашкаджа́ць, заміна́ць (каму-н.)

2) непако́іць, турбава́ць (каго-н.)

3) паруша́ць (што-н.)

lássen Sie sich nicht ~ ! — не турбу́йцеся!

j-n in [aus] der Rúhe ~ — пару́шыць чый-н. пако́й

4) тэх. скажа́ць

den Rúndfunk ~ — заглушы́ць радыёперада́чу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

béugen

1.

vt

1) згіна́ць, нахіля́ць

die Knie ~ — схіля́ць кале́ні, станаві́цца на кале́ні

2) грам. скланя́ць

3) прыгнята́ць; паруша́ць; злама́ць

j-s Stolz ~ — злама́ць чый-н. го́нар

2.

(sich)

1) гну́цца

2) (vor D) схіля́цца (перад кім-н.)

3) (unter A) падпарадко́ўвацца (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абавяза́цельства н. Verpflíchtung f -, -en; Verbíndlichkeit f -; Oblíegenheit f -, -en; эк., фін. тс. Schúldschein m –(e)s, -e;

абавяза́цельствы ба́нка Verbíndlichkeiten éiner Bank;

абавяза́цельствы па вэ́ксалях Wéchselverbindlichkeiten pl;

абавяза́цельствы па зака́зах Áuftragsverbindlichkeiten pl;

абавяза́цельствы па паста́ўках Áblieferungspflichten pl;

абавяза́цельствы па разлі́ках Záhlungsverpflichtungen pl;

адтэрмінава́ныя абавяза́цельствы áufgeschobene Verpflíchtungen pl;

гаранты́йныя абавяза́цельствы Garantíeverpflichtungen pl;

грашо́выя абавяза́цельствы Géldverpflichtungen pl, Géldforderungen pl;

доўгатэрміно́выя абавяза́цельствы lángfristige Verpflíchtungen;

кантра́ктныя абавяза́цельствы Kontráktverpflichtungen pl;

кароткатэрміно́выя абавяза́цельствы kúrzfristige Verpflíchtungen;

міжнаро́дныя абавяза́цельствы internationále Verpflíchtungen;

плаце́жныя абавяза́цельствы Záhlungsverpflichtungen pl;

супо́льныя абавяза́цельствы geméinsame Verpflíchtungen;

узае́мныя абавяза́цельствы gégenseitige Verpflíchtungen;

браць на сябе́ абавяза́цельствы Verpflíchtungen übernehmen;

вызваля́ць ад абавяза́цельстваў von den Verpflíchtungen entbínden;

паруша́ць абавяза́цельствы Verpflíchtungen verlétzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

vergéhen

*

I

1.

vi (s)

1) прахо́дзіць, міна́ць

2) прапада́ць, зніка́ць, гі́нуць

◊ es vergíng ihm Hören und Séhen — ≅ у яго́ галава́ закруці́лася

2.

(sich)

(an D, gegen A) завінава́ціцца, зрабі́ць злачы́нства (перад кім-н.), учыні́ць гвалт (над кім-н., каму-н.)

sich an j-m ~ — ужыва́ць насі́лле над кім-н.

sich gégen die Gesétze ~ — паруша́ць зако́ны

II

vi (vor D) паміра́ць, му́чыцца, прапада́ць (ад смагі, тугі); паку́таваць (ад кахання)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verkéhr

m -(e)s

1) рух; ву́лічны рух

im ~ sein — курcíраваць

den ~ drósseln — скарача́ць рух, рабі́ць перашко́ды нарма́льнаму ру́ху

den ~ stören — паруша́ць рух

auf der Stráße herrscht stárker [réger] ~ — на ву́ліцы вялі́кі рух

2) вайск. рух (па камунікацыях)

3) зно́сіны (па пошце, чыгунцы)

4) фін. абарачэ́нне

5) зно́сіны

mit j-m ~ háben [pflégen], mit j-m im ~ stéhen* — падтры́мліваць зно́сіны [знаёмства] з кім-н.

bríeflicher ~ — перапі́ска, карэспандэ́нцыя

◊ der ~ mit ihm ist nichts für dich — ён табе́ не кампа́нія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

umgehen

I úmgehen

* vi (s)

1) прахо́дзіць (пра час)

2) хадзі́ць, цыркулява́ць (пра чуткі)

3) (mit D) мець зно́сіны (з кім-н.)

4) (mit D) абыхо́дзіцца (з кім.н.)

◊ ságe mir, mit wem du úmgehst, und ich will dir ságen, wer du bist — скажы́ мне, хто твой ся́бра, i я скажу́ табе́, хто ты сам

5) (mit D) насі́цца (з думкай)

6) блука́ць, бадзя́цца

7) круці́цца (пра кола)

II umgéhen

* vt

1) абыхо́дзіць (тс. вайск.)

2) пазбяга́ць

3) абыхо́дзіць, паруша́ць (закон і да т.п.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)