trespass

[ˈtrespəs]

1.

v.t.

1) паруша́ць ме́жы, хадзі́ць або́ прахо́дзіць без дазво́лу

2) злоўжыва́ць

I won’t trespass on your time any longer — Я ня бу́ду больш злоўжыва́ць ва́шым ча́сам

3) правіні́цца; зграшы́ць

2.

n.

1) парушэ́ньне ме́жаў

2) правіннасьць, праві́на f.; грэх граху́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)